وی ویژگی دیگر حسان را زبان بسیار ساده او در اشعار دانست و گفت: ساده به معنای ایجابی است. یعنی شعر حسان به گونه ای بود که هم برای خواص لذت بخش و هم برای مردم کوچه و بازار قابل درک و فهم بود.
اسماعیلی همچنین گفت: حسان به عنوان یک شاعر آیینی این مسئله را برای خود اصل قرار داده بود که در ساحت شعر آیینی نباید به زبان بازی و صنعتگری مشغول شود و دلبرانگی شعر نباید او را از هدف خود دور کند، چون رسالت یک شاعر آیینی اصیل جلوه فروشی و خودنمایی شاعرانه نیست. حسان چون شاعری مردمی بود، به این دقیقه واقف بود که باید شعری بگوید که در عین سلامت و فخامت برای مردم کوچه و بازار قابل فهم باشداست. به خاطر توجه به این دقایق و ظرایف، امروز می بینیم مداحان و ذاکران اهل بیت بسیاری از اشعار حسان را در مجالس عزاداری و مداحی زمزمه می کنند.
وی در این زمینه به اشعار «آمدم ای شاه پناهم بده» در وصف علی بن موسی الرضا(ع)، شعر عاشورایی «امشب شهادت نامه عشاق امضا می شود»، شعر «من زاده علی مرتضایم، من شاهباز ملک لافتایم» که به سرود نیز تبدیل شد و یا شعر «خیمه ها می سوزد و شمع شب تارم شده» که به نوحه نیز تبدیل شده و ذاکران اهل بیت در مجالس عزای حسینی می خوانند، اشاره کرد.
این شاعر آئینی افزود: شعرهای استاد حسان این ظرفیت را داشت که به عنوان مرثیه ها و نوحه های سالم آئینی در مجالس حسینی زمزمه شود و مردم با این نوحه ها به سوگ نشسته و در رثای اهل بیت(ع) اشک بریزند.
وی از شاعران آئینی خواست تا در سرودن شعر فقط رضای الهی را در نظر بگیرند و گفت: اگر شاعر فقط برای زبان بازی، صنعت گری و فخر فروشی شعر بگوید و یا تلاش کند که فقط شعری سوزناک ولی بدون مضمون و محتوای دینی بگوید، چنین اشعاری مورد رضایت الهی نیست.
اشعار حسان از کج تابی ها به دور بود
______________________
اسماعیلی همچنین گفت: مضامین بسیار لطیف اشعار حسان از کج تابی های مضمونی و اعتقادی به دور بود، ولی متاسفانه امروز بسیاری از شاعرانی که می خواهند به اهل بیت(ع) اظهار ارادت کنند، پایبند به بسیاری از این اصول نیستند و گاهی نسبت اولوهیت و ربوبیت به اهل بیت میدهند.
وی از «حسان بن ثابت» به عنوان نمونه ای شاخص از شاعران صدر اسلام یاد کرد و گفت: این شاعر که به دلیل سرودن اشعار فاخر در زمان پیامبر مورد تحسین قرار گرفت، در صراط مستقیم بود تا زمانی که به دلایل مختلف مانند نداشتن بینش صحیح و عدم انطباق با شرایط سیاسی و اجتماعی در زمان حضرت علی علیه السلام از راه هدایت منحرف شد و لذا از آن زمان به بعد اشعار او مورد تایید اهل بیت نبود.
اسماعیلی همچنین گفت: اشعار شاعر آئینی باید در چارچوب آموزه های قرآنی و وحیانی باشد و از طرف دیگر ادعایی بدون استناد در شعر خود نداشته باشد که در تقابل با اهل بیت(ع) قرار گیرد و بر همین اساس شاعر آئینی که می خواهد برای خاندان رسالت شعر بگوید، نباید از این چارچوب خارج شود و تمام این ویژگی ها را در استاد حسان می دیدیم که همواره رعایت میکرد.
مُهر تایید علماء بر اشعار حسان
_____________________
این پژوهشگر ادبی گفت: مرحوم حسان اشعار خود را قبل از انتشار به علمای دینی نشان میداد و در محضر بزرگانی همچون علامه عبدالحسین امینی صاحب کتاب الغدیر و علامه سید مرتضی عسکری مینشست و آنان در صورت لزوم شعر حسان را اصلاح می کردند و آنگاه حسان شعر خود را منتشر می کرد.
وی افزود: این موضوع باید در شعر آیینی شاعران ما دیده شود و شاعران قبل از این که اشعار خود را به رسانهها بسپارند، با چند کارشناس دینی شعرهای خود را در میان بگذارند و مشاوره بگیرند که تا چه حد منطبق بر آموزههای دینی است.
اسماعیلی از شاعران آئینی خواست تا بیشتر با تاریخ اسلام، قرآن، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، دعاهای ائمه و کلام بزرگان مانوس و آشنا باشند و در واقع سیر و سلوکی در این عرصه داشته باشند تا اشعارشان صیقل یافته و مورد تایید اهل بیت باشد.
به گزارش ایرنا مرحوم چایچیان متخلص به حسان از شاعران آئینی و مرثیه سرای اهل بیت(ع) پنجشنبه نهم آذر ماه در سن 94 سالگی دار فانی را وداع گفت.
چایچیان متولد سال 1302 شمسی در شهر تبریز بود و در سال های اخیر در بستر بیماری به سر می برد. پیکر این شاعر انقلاب روز جمعه از بیمارستان شهدای تجریش تشییع و در بهشت زهرا علیها سلام به خاک سپرده شد.
(خبرنگار: محمدرضا جعفرملک)
خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا)، چهارشنبه 15 آذر96
http://www.irna.ir/fa/News/82754633
اسماعیلی همچنین گفت: حسان به عنوان یک شاعر آیینی این مسئله را برای خود اصل قرار داده بود که در ساحت شعر آیینی نباید به زبان بازی و صنعتگری مشغول شود و دلبرانگی شعر نباید او را از هدف خود دور کند، چون رسالت یک شاعر آیینی اصیل جلوه فروشی و خودنمایی شاعرانه نیست. حسان چون شاعری مردمی بود، به این دقیقه واقف بود که باید شعری بگوید که در عین سلامت و فخامت برای مردم کوچه و بازار قابل فهم باشداست. به خاطر توجه به این دقایق و ظرایف، امروز می بینیم مداحان و ذاکران اهل بیت بسیاری از اشعار حسان را در مجالس عزاداری و مداحی زمزمه می کنند.
وی در این زمینه به اشعار «آمدم ای شاه پناهم بده» در وصف علی بن موسی الرضا(ع)، شعر عاشورایی «امشب شهادت نامه عشاق امضا می شود»، شعر «من زاده علی مرتضایم، من شاهباز ملک لافتایم» که به سرود نیز تبدیل شد و یا شعر «خیمه ها می سوزد و شمع شب تارم شده» که به نوحه نیز تبدیل شده و ذاکران اهل بیت در مجالس عزای حسینی می خوانند، اشاره کرد.
این شاعر آئینی افزود: شعرهای استاد حسان این ظرفیت را داشت که به عنوان مرثیه ها و نوحه های سالم آئینی در مجالس حسینی زمزمه شود و مردم با این نوحه ها به سوگ نشسته و در رثای اهل بیت(ع) اشک بریزند.
وی از شاعران آئینی خواست تا در سرودن شعر فقط رضای الهی را در نظر بگیرند و گفت: اگر شاعر فقط برای زبان بازی، صنعت گری و فخر فروشی شعر بگوید و یا تلاش کند که فقط شعری سوزناک ولی بدون مضمون و محتوای دینی بگوید، چنین اشعاری مورد رضایت الهی نیست.
اشعار حسان از کج تابی ها به دور بود
______________________
اسماعیلی همچنین گفت: مضامین بسیار لطیف اشعار حسان از کج تابی های مضمونی و اعتقادی به دور بود، ولی متاسفانه امروز بسیاری از شاعرانی که می خواهند به اهل بیت(ع) اظهار ارادت کنند، پایبند به بسیاری از این اصول نیستند و گاهی نسبت اولوهیت و ربوبیت به اهل بیت میدهند.
وی از «حسان بن ثابت» به عنوان نمونه ای شاخص از شاعران صدر اسلام یاد کرد و گفت: این شاعر که به دلیل سرودن اشعار فاخر در زمان پیامبر مورد تحسین قرار گرفت، در صراط مستقیم بود تا زمانی که به دلایل مختلف مانند نداشتن بینش صحیح و عدم انطباق با شرایط سیاسی و اجتماعی در زمان حضرت علی علیه السلام از راه هدایت منحرف شد و لذا از آن زمان به بعد اشعار او مورد تایید اهل بیت نبود.
اسماعیلی همچنین گفت: اشعار شاعر آئینی باید در چارچوب آموزه های قرآنی و وحیانی باشد و از طرف دیگر ادعایی بدون استناد در شعر خود نداشته باشد که در تقابل با اهل بیت(ع) قرار گیرد و بر همین اساس شاعر آئینی که می خواهد برای خاندان رسالت شعر بگوید، نباید از این چارچوب خارج شود و تمام این ویژگی ها را در استاد حسان می دیدیم که همواره رعایت میکرد.
مُهر تایید علماء بر اشعار حسان
_____________________
این پژوهشگر ادبی گفت: مرحوم حسان اشعار خود را قبل از انتشار به علمای دینی نشان میداد و در محضر بزرگانی همچون علامه عبدالحسین امینی صاحب کتاب الغدیر و علامه سید مرتضی عسکری مینشست و آنان در صورت لزوم شعر حسان را اصلاح می کردند و آنگاه حسان شعر خود را منتشر می کرد.
وی افزود: این موضوع باید در شعر آیینی شاعران ما دیده شود و شاعران قبل از این که اشعار خود را به رسانهها بسپارند، با چند کارشناس دینی شعرهای خود را در میان بگذارند و مشاوره بگیرند که تا چه حد منطبق بر آموزههای دینی است.
اسماعیلی از شاعران آئینی خواست تا بیشتر با تاریخ اسلام، قرآن، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، دعاهای ائمه و کلام بزرگان مانوس و آشنا باشند و در واقع سیر و سلوکی در این عرصه داشته باشند تا اشعارشان صیقل یافته و مورد تایید اهل بیت باشد.
به گزارش ایرنا مرحوم چایچیان متخلص به حسان از شاعران آئینی و مرثیه سرای اهل بیت(ع) پنجشنبه نهم آذر ماه در سن 94 سالگی دار فانی را وداع گفت.
چایچیان متولد سال 1302 شمسی در شهر تبریز بود و در سال های اخیر در بستر بیماری به سر می برد. پیکر این شاعر انقلاب روز جمعه از بیمارستان شهدای تجریش تشییع و در بهشت زهرا علیها سلام به خاک سپرده شد.
(خبرنگار: محمدرضا جعفرملک)
خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا)، چهارشنبه 15 آذر96
http://www.irna.ir/fa/News/82754633