Эмілія Францаўна Плятэр Нарадзілася 13 лістапада 1806 года ў Вільні ў сям'і дваранскага роду па бацькоўскай лініі і Літоўскай шляхты Браслаўскага павета па матчынай.
Асаблівасцю становішча дзяўчыны ў сям'і было ў тым, што яна ва ўсім канкуравала са сваімі братамі, пачынаючы ад гуманітарных навук і заканчваючы паляваннем.
Дзяўчына магла б застацца незаўважанай у гісторыі як і большасць тагачасных жанчын. Нягледзячы на тое, што яна мела поспех ва ўсіх тых жа відах дзейнасці што і яе браты, яе хацелі выдаць замуж. І ўсё б так і склалася калі б не паўстанне 1830 г. у Расійскай Імперыі. першапачаткова ёй не хацелі афіцыйна давяраць войскі і як-небудзь дапускаць яе з ваенных дзеянняў, але ў далейшым яна спачатку ўзначаліла невялікі партызанскі атрад, а затым была камандзірам роты літоўскіх пяхотнікаў у званні капітана. Нават калі было ясна што паўстанне прыгнечанае і шматлікія яе таварышы беглі за межы РІ, яна ўпадабала застацца ў краіне і проста залегла на дно ў Польшчы плануючы перачакаць неспрыяльны час.
На жаль памерла яна даволі рана, ва ўзросце 25 гадоў, 23 снежня 1831 года, таму што, не задоўга да заканчэння руска-польскай вайны, моцна захварэла.
Дзякуючы вершу Адама Міцкевіча “Смерць палкоўніка” (1832), прысвечанаму ёй, імя і незвычайны лёс графіні атрымалі шырокую вядомасць у Польшчы, Беларусі, Латвіі і Літве.
За яе адвагу ў Польшчы і Беларусі яе празвалі мясцовай Жанай Дарк.
Крыніцы:Вікіпедыя ТТ
