چرا «آقایان» را نمی‌بینیم؟!
🔹باور عمومی در سطح جهان و ایران این است که مسائل و مشکلات زنان در جامعه امروز بیشتر از رنج و مشکلات مردان است. بنابراین مسائل و مشکلات زنان بیشتر شایسته توجه از طرف نظام حکمرانی جهانی است. کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد در سطح جهانی از سال 1946 در حال فعالیت است. در ایران نیز علاوه بر معاونت امور زنان ریاست جمهوری، فراکسیون زنان نیز در مجلس وجود دارد. همچنین بیش از 2700 سازمان مردم‌نهاد در زمینه مسائل زنان فعال هستند که بیش از نیمی از جمعیت فعال سازمان‌های مردم‌نهاد ایران را شامل می‌شود.
🔹در ایران مسئله سربازی اجباری هرسال بیش از ۶۰۰ هزار پسر ایرانی را درگیر بیگاری و اضطراب می‌کند و مهریه طی ۱۱ سال گذشته هر ساله بیش از ۴۲ هزار مرد ایرانی را دچار ورشکسته مالی یا راهی زندان کرده است. سن ازدواج در ایران افزایش پیدا کرده و میانگین سن اولین ازدواج مردان نیز بیشتر از زنان است. همچنین ضعف آموزش به پسران و مردان برای حفظ سلامتی روانی و جسمی در ایران بسیار مشهود است و یکی از عواملی است که توضیح می‌دهد چرا میانگین طول عمر مردان ایرانی کمتر از زنان ایرانی است.
🔹پدیده‌‌هایی مانند خشونت خانگی علیه مردان، شوهرکشی، خیانت زنان متاهل و نیرنگ پدری (به دنیا آوردن فرزندی که برای شوهر نیست) نیز در سال‌های اخیر افزایش پیدا کرده است. با تمام مشکلات و مسائل گفته شده برای مردان ایرانی، حتی یک نهاد رسمی یا سازمان مردم نهاد فعال در سطح کار پژوهشی یا رسانه‌ای برای حل مشکلات روز افزون مردان ایرانی وجود ندارد و اساسا مسائل مردان ایرانی در بدنه نظام حکمرانی به رسمیت شناخته نمی‌شود.
🔹تصور اکثریت در ایران این است که چون اکثر سیاستمداران مرد هستند، پس ابتدا مسائل مردان حل می‌شود و سپس مسائل زنان بررسی می‌شود. اما در واقعیت کاملا برعکس است و باید گفت در ایران اساسا مسائل مردان حتی بررسی هم نمی‌شود.
گزارش کامل را اینجا بخوانید👨🏻
@Mardo0ne
