Kemtik she’r

Salom, birinchi dunyo,
birlashgan qirollik.
Sirtdan ko’rinsam-da baxtli xonimdek
Ichimda bo’zlaydi birlashmagan el.
Mayin tabassumla kutib olding lek,
Donishmand qushlaring sezdi ko’zimdan,
Mo’ysafid daraxtlaring his qildi zimdan
uchinchi dunyodan kelganligimni…

Aldab nima qildim sizni, dunyodosh,
Qora yolg’onlarni ko’chirmam oqqa.
Umrimiz yonmoqda*, tugamoqdamiz.
O’tni o’chirmadi ko’z yoshlarimiz.
Biz ham haqli edik baxtli bo’lmoqqa.
Biz ham haqli edik har narsaning eng oliysiga,
oliy navli orzuga, oliy navli hisga,
oliy navli lazzatga, oliy navli og’riqqa.

Men ham ishonardim, qo’ygandim ixlos
Jannat deb atalmish illuziyaga.
Jek London shivirlar quloqlarimga:
“Dunyoga kuchlilar chiqadi ega”
Egam, kuchsizlarni yaratding nega?
Sira g’azabingni keltirmaydimi
benihoya qashshoq mamlakatlarning
pulni xudo qilgan amaldorlari?
Senga ham ayyorlik qilurlarmi, yo
yodingdan chiqqanmi uchinchi dunyo?

Zarra to’g’ri so’zga yo’qdir toblari,
Ko’rdim, ko’zlaridan firib quyilar.
Quruq va’dalari,
bejalgan so’zlari,
arzon niqoblari,
Mudom o’z fojelarini yashirmoqqa urinishlari
televizorga chiqishimni ta’qiqlashganidek
kulgili va mantiqsiz tuyilar.

Har ne bo’lganda ham vatan begunoh,
shundoq ham imkonsiz sevmaslik uni.
men shoir sho’rlikni kechirgil illo,
Erkni istamagan badbaxt tutqunim.

Qafasga qaytaman shodmonu hurram,
Qo’l silkir birinchi dunyo vakili:
“Faqat va’da bergil qaytib kelmoqqa”
O’ksinar, xo’rsinar qaroqlari nam:
“Biz ham haqli edik baxtsiz bo’lmoqqa…”

✍️MehrNoz

@mehrnoz_abbos