Prezident Sh.Mirziyoyevning
ushbu tashabbusini to'liq qo'llab-quvvatlayman.
Man kutgan qaror desam ham bo'ladi.
Boshqa tillardan dars beradigan o'qituvchilarga ustalamar karrasiga ko'p to'lanayotgan bir paytda, ona tilimiz bo'lmish, o'zbek tili va adabiyotini o'quvchilariga zahmat chekib tushuntiradigan ustozlarimizning mehnati ham yetarlicha qadrlanishi adolatdandir.
Aslida eng qiyin dars o'tish aynan shu o'zbek filologlarining faoliyati hisoblanadi.
Tushuntiraman!
Misol uchun, ingliz, fransuz yoki nemis tili o'qituvchisi sinfga kirib noto'g'ri gapirishdan, noto'g'ri yozishdan, umuman olganda, xato qilishdan qo'rqmaydi. Chunki, ular dars berayotgan auditoriyadagi o'quvchilarning 95-98%i (pastki sinflarning 100%i) o'tilayotgan xorijiy tilni umuman tushunmaydi, ustozning xatosi bilinmaydi. Natijada, ustozga ortiqcha bosim bo'lmaydi. Nisbatan erkinroq bo'ladi.
Ona tili o'qituvchisi esa oddiy xato qilsa ham bilinadi. Sababi oddiy, hamma o'zbek tilida gaplashadi, shu tilni o'rganib katta bo'lgan. Bizning hozirgi o'quvchilarimizning saviyasiga qaraydigan bo'lsak, deyarli hammasi ustozini xatosini topib, uni sharmanda qilishni yaxshi ko'rishadi.
Dars berish paytida, bitta o'quvchi xatoyingizni topishi va undan keyin hosil bo'ladigan bosim va asabiylik, pedagog ishiga qanchalik ta'sir qilishini juda yaxshi bilaman. Buni his qilganman. Chunki, o'zim ham 9-sinfdan 11-sinfgacha maktabimizda, tarix ustozimning ishi chiqib qolgan payti iltimosi qilardi yoki qaysidir o'qituvchi kelmasa zamdirektorimiz tarix va huquq fanidan kichik sinflarga dars o'tish uchun mani jo'natardi. Birinchi marta: ishqilib xato qilmay, deb rosa hayajonlanganman.
O'sha payt his qilganman ustozlarga qanchalik qiyinligini. Shundan keyin hamma ustozlarimga munosabatim ham o'zgargan va sal-pal hurmat qilishni boshlaganman.😂
O'qishga kirganimdan keyin universitetda ham kursdoshlarim bilan bir necha bor boshqa fakuktetlarga borib huquqiy saboq berib kelganman.
Pedagogik amaliyotim yetarlicha bo'lgani uchun ham ustozlarni juda yaxshi tushunaman.
Buning yana bir foydasi, qizlar orasida(balkim yigitlar orasida hamdir) bu fanga qiziqish va kelajakda shu fan o'qituvchisi bo'lish ishtiyoqi ham paydo bo'ladi. Afsuski, O'zbekistonning hozirgi sharoitida yoshlarning katta qismi(o'zim ham) kelajagini moliyaviy tomonini o'ylaydi va kasp-hunarni o'zining qiziqishiga qarab emas, balkim to'lanayotgan oyligi va ushbu kasp-hunardan qanchalik foyda ko'ra olishiga qarab tanlaydi(aslida, ota-ona tomonidan shu tendensiyaga o'rgatilib, shunday muhitda katta qilinadi).
Buni hech kim inkor qilmasa kerak!
Aynan shuning uchun ham juda ko'pchilik ingliz tili o'qituvchisi bo'lishni tanlaydi.
Umid qilamizki, endilikda ona tilimizni ham o'zgacha "muhabbat va qiziqish" bilan o'qib-o'rganadigan yoshlar ko'payadi.
Shu uchun ham yana aytaman: ushbu qarorni to'liq qo'llab-quvvatlayman.