مطراق نامه

‍ #مقاله
واکاوی اسطوره‌ی جرعه‌افشانی
نگارنده: شمس‌الدین نجمی

چکیده:
ایرانیان باستان در دوران حکومت شاهان پیشدادی و کیانی بر دین مهرپرستی بودند.
یکی از رسوم مذهبی آنان در آن زمان قربانی گوسفند، شتر و اسب بود. ایرانیان مهرپرست، در نخستین روز فروردین، تشریفات باشکوهی انجام می‌دادند و گوشت قربانی را میان شرکت‌کنندگان قسمت می‌کردند. در این آیین، خون قربانی سهم ایزد مهر و دیگر ایزدان آسمانی بود؛ از این رو خون قربانی را به آسمان می‌افشاندند. در اساطیر ایرانی، پس از آن که جمشید رهبری ایرانیان را بر عهده گرفت و شراب را کشف کرد، جرعه‌فشانی را جانشین خون قربانی کرد؛ به گونه‌ای که هنگام نوشیدن شراب باید اندکی از آن را به سمت آسمان و زمین که جایگاه خدایان مختلف می‌دانستند، بیفشانند. این مقاله در پی آن است که نشان دهد ریختن جرعه‌های شراب بر خاک در رسم ایرانیان بعد از اسلام، ریشه در عقاید مذهبی باقی مانده از ایرانیان و مهرپرستان زمان پیشدادیان و کیانیان دارد.

@Os2re_Esmailpour
https://t.me/joinchat/AAAAAEODhXkIr7yf70uoIA

نقالی در شبه قاره
مطراق نامه
نشست صمیمانه علاقه مندان ایرانشناسی با دکتر دامن پاک جامی سفیر سابق ایران در دانمارک و معاون دکتر ظریف وزیر امور خارجه . در این نشست که به همکاری انجمن علمی دانشجویی ایران شناسی دانشگاه تهران و مرکز سپهر اندیشه در روز دوشنبه 4 دی ماه سال جاری ، با حضور اساتیدی همچون دکتر محمود جعفری دهقی و دکتر علی شهیدی اعضای هییت علمی گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه تهران ، در تالار کمال دانشگاه تهران برگزار شد ، از هنر نقالی به عنوان یکی از نماد های فرهنگی ایران و هنری کارآمد در حوزه ایران شناسی یاد شد. در ادامه این نشست که با گفت و گو حاضرین همراه بود دکتر دامن پاک از بیان طرح احیای هنر نقالی در نشست آینده خود در شبه قاره خبر داد. https://t.me/joinchat/AAAAAEODhXkIr7yf70uoIA

به مناسبت زادروز بهرام بیضایی
@metragh_nameh
بهرام بیضایی (زادهٔ ۵ دی ۱۳۱۷) نمایشنامه‌نویس و فیلم‌ساز و پژوهشگر سرشناس ایرانی است. از کارهای وی می‌شود کارگردانی فیلم و نمایش، تدوین فیلم، تهیهٔ فیلم، مقاله‌نویسی، نگارش یکی دو داستان و چند شعر و بیش از چهل فیلمنامه و بیش از سی نمایشنامه و انبوهی پژوهش تاریخی و استادی در دانشگاه را برشمرد.
نوشته‌های بیضایی از اواخر دههٔ ۱۳۳۰خورشیدی به بعد برخی از مهم‌ترین نمایشنامه‌ها و فیلمنامه‌ها و پژوهش‌های زبان فارسی را در بر می‌گیرد.
https://t.me/joinchat/AAAAAEODhXkIr7yf70uoIA

ادوار تاریخی زبان های ایرانی - دوره باستان
@metragh_nameh
از نظر تاریخی،زبان های ایرانی را به سه دسته عمده تقسیم میکنند: زبان های دوره باستان،زبان های دوره میانه و زبان های دوره نو.
از دوره باستان آثار مکتوب از دو زبان به جای مانده است: یکی زبان اوستایی که در سرزمینی در شرق ایران سخن میگفته اند و دیگری زبان فارسی باستان که زبان ناحیه فارس بوده و کتیبه های شاهان هخامنشی بدان نوشته شده است. از زبان های دیگر این دوران یعنی مادی و سکایی اطلاعات اندکی در دست است. (تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام . دکتر احمد تفضلی)
https://t.me/joinchat/AAAAAEODhXkIr7yf70uoIA

گزارش شترنگ و نهش نیو اردشیر
@metragh_nameh

چهار متن پهلوی به بازی شطرنج (چترنگ) و نرد اشاره کرده‌اند : «کارنامۀ اردشیر بابکان»، «خسرو و ریدگ» ، «گزارش شترنگ و نهش نیو اردشیر» و «اندرز اوشنر دانا». متن گزارش شطرنج برای نخستین بار به همت جاماسب جی جاماسب آسانا و به کمک نسخ قدیمی‌ای تصحیح شد که این نسخ تنها متون پایۀ باقیمانده برای پژوهش‌های پیرامون تاریخ اولیۀ این دو بازی (شطرنج و تخته نرد) می‌باشد.
در آغاز رساله آمده است که شاه هندوان دیویشرم (= دابشلیم) در زمان خسرو‌انوشیروان ( 531 – 579 م )، برای آزمودن خرد و و دانایی ایرانیان و با توجه به سود خویش، شطرنجی را با هدایای گران‌بهایی به همراه بزرگ‌ترین دانشمند دربار خود به ایران فرستاد. با این شرط که اگر ایرانیان نتوانستند معنی و مفهوم شطرنج را دریابند، باید به هندوان باج و خراج بپردازند ( بند 1 تا 4 ) سرانجام پس از سه روز بزرگمهر بختگان معنی و مفهوم شطرنج را، که نماد کارزار است، دریافت و توضیح داد و نقش نمادین هر یک از مهره‌ها را بیان داشت (بند 5 تا 11). بزرگمهر در برابر، نرد را که به نظر مؤلف نماد جهان بر اساس جهان‌بینی زردشتی است، اختراع کرد و آن را به نام اردشیر بابکان، مؤسس سلسلۀ ساسانی، «نیو اردشیر» (= نردشیر) نامید و آن را برای شاه تفسیر کرد. شاه، بزرگمهر را مأمور کرد که تخته‌نرد را همراه با هدایای بسیاری به هندوستان برد تا دانشمندان دربار دابشلیم معنی و مفهوم نمادین مهره‌ها و تاس‌ها را بیابند. اما کسی از هندوان نتوانست رمز آن را کشف کند و بزرگمهر پیروزمندانه به ایران بازگشت (بند 19 تا 37).
https://t.me/joinchat/AAAAAEODhXkIr7yf70uoIA

خانه نقالی پارس
http://xup.ir/images/58899872427401147422.jpg

بی شک افرادی هستند که هنوز در آلبوم خاطرات خود تصویری از آسید مصطفی (آخرین بازمانده نسل نقالان قدیم ایران)داشته باشند
جوانی نقال که روزگاری با نام حنجره ارغوانی مشهور بود.
خانه نقالی پارس برای چاپ طومار و زندگینامه ی ایشان چشم به راه ارسال عکس و مستنداتی ست که ما را در انجام بهتر این کار یاری کند.
عکس های برگزیده با نام ارسال کننده در کتاب چاپ خواهد شد.
شماره تماس: 09379781160
@metragh_nameh