letters to...

Kel, ey soqiy, muhabbat jomidan bir may...

Kutaman, kutamaan, kutamaaan

You know nothing, John Snow

Biz onang bilan doʻst boʻlib qolamiz!

Qadim oʻtgan zamonda
Qashqadaryo tomonda
Tugʻilibdi bir biyron
Laqabi emish Jiyron

Qaylardasan?

Oʻsha kun men mast edim...

Mana endi soʻrang, qancha pul kerak, meni kambagʻal deb qiz bermaganlar

Viiiyyu etti-da, keyin taq etdi... Keyin buum... paq, buuff

Oʻpkasi yoʻgʻikan

Bugun payshanba. Seshanbagacha Gr. ga borishga qat’iy qaror qilgan edim, garchi bu haqda o‘ylasam ichimda allaqanday xavotir paydo bo‘lsa-da. Sayohatimning kechikishiga qisman shu sababligini ham tushunardim, lekin bularning hammasini osonlikcha yengib o‘tishimga ishonardim. Seshanba kuni kunduzi kimdir menga Pragada yashash uchun ruxsatnoma kutish shart emasligini, uni Venada olish mumkinligini aytdi. Shu bilan yo‘lim ochildi. So‘ng tushdan keyingi butun vaqtimni divanimda iztirob chekib yotish bilan oʻtkazdim; tunda sizga xat yozdim-u, lekin jo‘natolmadim — hali ham o‘zimni bosib olishga umid qilardim, ammo tun bo‘yi uyqusiz, azob-uqubatda to‘lg‘onib chiqdim. Ichimda ikki shaxs kurashardi: biri ketishni istardi, boshqasi esa bundan qo‘rqardi — ikkalasi ham mening boʻlaklarim va ikkalasi ham, shubhasiz, pastkashlar. Va ertasi kuni ertalab eng og‘ir kunlarimdagidek uyg‘ondim.

Ketishga jurʼatim yetmaydi. Va sizning oldingizda turish fikrining oʻziga ham avvaldan kuch topa olmayman — miyamdagi bosimlarga bardosh berolmayman. Maktubingiz ham meni umidsizlikka koʻmdi va hozir bu yaxshidek tuyulyapti. Siz bunda umidingiz yoʻq ekanligini yozdingiz va shu bilan birga meni toʻliq tark eta olishga jurʼatlisiz.

Men esa ichimda nimalar sodir boʻlayotganini sizga ham, boshqalarga ham tushuntirib berolmayman. Qanday qilib tushuntirayin, hatto oʻzimga ham uqtira olmayman-ku bularni. Lekin bu asosiysi emas, eng asosiy muammo ravshanki, atrofimdagi odamlarga oʻxshab yashay olishim men uchun imkonsiz. Siz buni koʻrib turibsiz-ku, lekin nega hamon ishongingiz kelmaydi?

Kecha g‘alati xato yuz berdi. Tush vaqti sizning (seshanba kungi) xatingizdan juda xursand boʻldim, lekin kechga borib uni qayta o‘qiganimda, u ham avvalgi xatlarga o‘xshab qoldi: u ko‘rsatishga uringanidan ko‘ra ancha g‘amginroq ekan. Bu xato shuni ko‘rsatadiki, men faqat o‘zimni o‘ylayapman, o‘z ichimga qamalgandekman, sizga tegishli hamma narsaga yopishib olganman va ularni olib, hech kim mendan tortib ololmaydigan sahroning allaqayeriga qochib ketishni istayotgandekman. Chunki diktantdan so‘ng xonamga shoshilib keldim, chunki u yerda kutilmaganda maktubingizni koʻrib qoldim, chunki uni ochko‘zlarcha va xursandchilik bilan o‘qib chiqdim, chunki u yerda menga qarshi hech qanday qora harflar yozilmagandek tuyuldi, chunki chakka tomirlarim sokin urayotgandi, chunki shu qadar yengiltaklik qilib sizni o‘rmonlar, ko‘llar va tog‘larning tinch va osoyishta joyida dam olayapti deb tasavvur qildim — mana shu va boshqa ko‘plab sabablar tufayli, garchi ularning hech biri sizning xatingiz va haqiqiy ahvolingizga mutlaqo aloqador bo‘lmasa-da, yozganlaringiz menga baxtli tuyuldi va men ham tegishli bema’niliklar bilan javob berdim.

Azizim Milena, g‘azabdan yutib yuborishini istamagan dengizingda nazoratdan chiqib, u yoqdan-bu yoqqa borib-kelish qanchalik mushkul. Yaqinda sizdan har kuni xat yozmasligingizni so‘radim; bu samimiy edi, chunki maktublaringizdan qo‘rqardim. Agar birontasi kelmay qolsa, o‘zimni xotirjamroq his qilardim, chunki stol ustida birini ko‘rgudek boʻlsam, uni oʻqish uchun butun kuch-quvvatimni to‘plashim kerak bo‘lardi — bu kutilayotganlar uchun kamlik qiladi. Bugun esa, agar shu xatlar kelmaganida, men baxtsiz bo‘lardim (ikkalasi ham oʻzimda). Rahmat sizga.

Kecha sizga har kuni xat yozmaslikni maslahat bergan edim. Bugun ham xuddi shu fikrdaman, chunki bu ikkalamiz uchun ham foydali bo‘lardi. Shu sababli bugun o‘sha maslahatimni yanada qatʼiyroq takrorlayman. Ammo, Milena, iltimos, gaplarimga quloq solmang-da, har kuni menga xat yozavering. Maktubingiz juda qisqa bo‘lsa ham mayli, hatto bugungi xatingizdan ham qisqaroq bo‘lsin — ikki qator, yolgʻiz gap yoki birgina so‘z ham kifoya. Agar ulardan ham mahrum boʻlib qolsam, qattiq azob chekishim muqarrar.