🔷جلوه‌هايي از زندگاني شيخ الحديث و مفتي سابق جامعه اشرفيه و مؤسس جامعة الحميد لاهور؛
👈🏻حضرت استاد مفتی حمیدالله جان رحمه الله عليه رحمة واسعة
سرزمین عالم خیز هند و پاکستان همواره شاهد شخصیات بارزی در عرصه علم، عرفان، سیاست و عمل بوده است که هر یکی به نوبه خود کارنامه درخشانی از خود به جا گذاشته است؛ یکی از این شخصیت‌های شاخص و فراموش ناشدنی در آسمان علم و معرفت آن دیار، شیخ الحدیث و مفتی سابق جامعه اشرفیه و مؤسس جامعة الحمید مفتی حمیدالله جان، مفتي سابق لاهور است.
این ستاره درخشان علم و معرفت پس از خدماتی شایان در زمینه فقه و حدیث چشم از جهان فرو بست؛ در این نوشتار کوتاه سعی بر آن است که جلوه‌های از زندگانی این بزرگوار تقدیم خوانندگان محترم گردد.
🔹ولادت و رشد فرهنگی
مولانا حمیدالله جان به سال ۱۳۴۹ هـ.ق. ششم شوال در منطقه "لکی مروت ایالت سرحد پاکستان" در خانواده‌ای اهل علم و مذهبی متولد شد. والد بزرگوارشان مولانا نیاز محمد رحمه الله از شاگردان مولانا مفتی کفایت الله دهلوی رحمه الله بود، تاسیس جامعه اسلامیه لکی مروت از کارنامه‌های درخشان و ماندگار مولانا نیاز محمد رحمه الله است.
لکی مروت منطقه رجال خیزی بوده است؛ چنانکه علامه، مفسر، محدث و مصنف شیخ محمد موسی روحانی بازی از همین منطقه لکی مروت بود.
حضرت مفتی صاحب دو برادر بزرگتر از خود داشت که هر دوی آنان از علماء طراز اول منطقه بودند؛ یکی از آن دو برادر، مولانا فضل احمد نقشبندی که ایشان شاگرد مفتی کفایت الله و از جامعه امینیه دهلی فاضل شده بود. و صدر مدرسین جامعه اسلامیه لکی مروت بود. نامبرده در سال ۱۹۷۸ میلادی وفات کرد.
برادر دوم مفتی حمیدالله جان، مولانا فضل الله از شاگردان خاص مولانا عبدالرحمن کامل پوری رحمه الله بود و ایشان مفتی دارالعلوم اسلامیه لکی مروت بود.
حضرت استاد مفتی حمیدالله جان تعلیم قرآن را از مادر محترم خود که از سادات منطقه بود فراگرفت. او درس‌های ابتدای را در روستای ناورخیل لکی مروت فرا گفته و برای ادامه تحصیل جامعه اسلامیه لکی مروت را برگزید و نظام آموزشی را در آن جامعه به پایان رسانید و از آن‌جا دانش آموخته شدند. استاد در این مرکز علمی از اساتیدی؛ هم‌چون شیخ الحدیث مولانا معز الحق، مولانا فضل احمد، مفتی حبیب الله و مولانا فضل الله کمال استفاده و بهره را برد. و سال دوره حدیث به جامعه بنوری کراچی تشریف برد و از محضر سرآمد دوران، مولانا محمد یوسف بنوری و مولانا عبدالرشید نعمانی علوم حدیث را فرا گرفت.
ایشان در سال ۱۳۸۰ هـ.ق در امتحان دوره حدیث وفاق المدارس پاکستان شرکت نموده و موفق به کسب رتبه اول در سصح استان شد.
🔹خدمات
مفتی صاحب از سال ۱۳۸۰ هـ.ق به مدت ۲۵ سال در مدرسه جامعه اسلامیه لکی مروت تدریس نمود و یک سال در دارالعلوم سرحد پیشاور ضمن تدریس، خطیب مسجد جامع قرار گرفت؛ سپس به "هنگو" سرحد تشریف برد که بعد از مدت کوتاهی برادر بزرگتر ایشان مولانا فضل احمد از دنیا تشریف برد؛ ایشان بهمین خاطر مجددا به منطقه مادری (لکی مروت) تشریف آورد و بنابر اصرار شورای مدرسه دارالعلوم لکی به تدریس و افتاء در این جامعه علمی مشغول شد. و تا سال ۱۴۱۱ هـ.ق در دارالعلوم لکی مروت مشغول تدریس و افتا بود.
استاد در سال۱۴۱۱ به دارالعلوم حنفیه چکوال پنجاب، به مدت شش سال به سمت تدریس و افتا نایل گشت؛ سپس به مدت دو سال کراچی رفته و در جامعه مخزن العلوم به تدریس صحیح بخاری و ... پرداخته و نیز مسؤولیت امور افتای آن‌جارا برعهده داشت.
در سال ۱۴۱۹ با پیش آمدن سانحه وفات عالم ربانی و مفسر و محدث عظیم مولانا محمد موسىٰ روحانی بازی با درخواست مسئولین جامعه اشرفیه لاهور، به جامعه اشرفیه تشریف برد و جانشین دو بزرگ (مولانا محمد موسی روحانی بازی و مفتی جمیل احمد تهانوی از تلامیذ و شاگردان خاص حکیم الأمة مولانا اشرف‌علی تهانوی) قرار گرفت. وی مصادف با تدریس جامع ترمذی و صحیح بخاری ریاست دارالإفتاء و تخصص فقه و افتاء را عهده دار بودند.
🔹تزکیه و احسان
در سال ۱۳۸۶ هـ.ق با مولانا عبدالعزیز رائی پور خلیفه مجاز مولانا عبدالقادر رائی پور (علامه ندوی و شیخ حاج عبدالوهاب) حسب دستور مولانا بنوری رحمه الله علیه بیعت کرد.بعد از مدتی کوتاه، نخست مولانا حبیب الله صدر مدرس دارالعلوم لکی مروت ایشان را در سلسله نقشبندیه خلافت داد. بعد حضرت مولانا عبدالوحید رائی پور ( خلیفه مولانا عبدالقادر رائی پور) در هر چهار سلسله تصوف و سلوک به ایشان (مفتی حمیدالله جان) اجازه بیعت و خلافت عطا نمود.
🔹مولانا و سياست
حضرت استاد ضمن تدریس، تصنیف، افتاء، وعظ و ارشاد در میدان سیاست نقش آفرینی می‌کرد و به حزب جمعیت علماء اسلام وابسته بود و در اوقات مختلف مسؤلیت‌های بالائی در جمعیت علماء اسلام داشت. مصوبه اجرای شریعت اسلامی در کشور پاکستان از اهداف اساسی این جنبش بود که در (سنیت) ایوان بالا مجلس، تصویب شد و
👈🏻حضرت استاد مفتی حمیدالله جان رحمه الله عليه رحمة واسعة
سرزمین عالم خیز هند و پاکستان همواره شاهد شخصیات بارزی در عرصه علم، عرفان، سیاست و عمل بوده است که هر یکی به نوبه خود کارنامه درخشانی از خود به جا گذاشته است؛ یکی از این شخصیت‌های شاخص و فراموش ناشدنی در آسمان علم و معرفت آن دیار، شیخ الحدیث و مفتی سابق جامعه اشرفیه و مؤسس جامعة الحمید مفتی حمیدالله جان، مفتي سابق لاهور است.
این ستاره درخشان علم و معرفت پس از خدماتی شایان در زمینه فقه و حدیث چشم از جهان فرو بست؛ در این نوشتار کوتاه سعی بر آن است که جلوه‌های از زندگانی این بزرگوار تقدیم خوانندگان محترم گردد.
🔹ولادت و رشد فرهنگی
مولانا حمیدالله جان به سال ۱۳۴۹ هـ.ق. ششم شوال در منطقه "لکی مروت ایالت سرحد پاکستان" در خانواده‌ای اهل علم و مذهبی متولد شد. والد بزرگوارشان مولانا نیاز محمد رحمه الله از شاگردان مولانا مفتی کفایت الله دهلوی رحمه الله بود، تاسیس جامعه اسلامیه لکی مروت از کارنامه‌های درخشان و ماندگار مولانا نیاز محمد رحمه الله است.
لکی مروت منطقه رجال خیزی بوده است؛ چنانکه علامه، مفسر، محدث و مصنف شیخ محمد موسی روحانی بازی از همین منطقه لکی مروت بود.
حضرت مفتی صاحب دو برادر بزرگتر از خود داشت که هر دوی آنان از علماء طراز اول منطقه بودند؛ یکی از آن دو برادر، مولانا فضل احمد نقشبندی که ایشان شاگرد مفتی کفایت الله و از جامعه امینیه دهلی فاضل شده بود. و صدر مدرسین جامعه اسلامیه لکی مروت بود. نامبرده در سال ۱۹۷۸ میلادی وفات کرد.
برادر دوم مفتی حمیدالله جان، مولانا فضل الله از شاگردان خاص مولانا عبدالرحمن کامل پوری رحمه الله بود و ایشان مفتی دارالعلوم اسلامیه لکی مروت بود.
حضرت استاد مفتی حمیدالله جان تعلیم قرآن را از مادر محترم خود که از سادات منطقه بود فراگرفت. او درس‌های ابتدای را در روستای ناورخیل لکی مروت فرا گفته و برای ادامه تحصیل جامعه اسلامیه لکی مروت را برگزید و نظام آموزشی را در آن جامعه به پایان رسانید و از آن‌جا دانش آموخته شدند. استاد در این مرکز علمی از اساتیدی؛ هم‌چون شیخ الحدیث مولانا معز الحق، مولانا فضل احمد، مفتی حبیب الله و مولانا فضل الله کمال استفاده و بهره را برد. و سال دوره حدیث به جامعه بنوری کراچی تشریف برد و از محضر سرآمد دوران، مولانا محمد یوسف بنوری و مولانا عبدالرشید نعمانی علوم حدیث را فرا گرفت.
ایشان در سال ۱۳۸۰ هـ.ق در امتحان دوره حدیث وفاق المدارس پاکستان شرکت نموده و موفق به کسب رتبه اول در سصح استان شد.
🔹خدمات
مفتی صاحب از سال ۱۳۸۰ هـ.ق به مدت ۲۵ سال در مدرسه جامعه اسلامیه لکی مروت تدریس نمود و یک سال در دارالعلوم سرحد پیشاور ضمن تدریس، خطیب مسجد جامع قرار گرفت؛ سپس به "هنگو" سرحد تشریف برد که بعد از مدت کوتاهی برادر بزرگتر ایشان مولانا فضل احمد از دنیا تشریف برد؛ ایشان بهمین خاطر مجددا به منطقه مادری (لکی مروت) تشریف آورد و بنابر اصرار شورای مدرسه دارالعلوم لکی به تدریس و افتاء در این جامعه علمی مشغول شد. و تا سال ۱۴۱۱ هـ.ق در دارالعلوم لکی مروت مشغول تدریس و افتا بود.
استاد در سال۱۴۱۱ به دارالعلوم حنفیه چکوال پنجاب، به مدت شش سال به سمت تدریس و افتا نایل گشت؛ سپس به مدت دو سال کراچی رفته و در جامعه مخزن العلوم به تدریس صحیح بخاری و ... پرداخته و نیز مسؤولیت امور افتای آن‌جارا برعهده داشت.
در سال ۱۴۱۹ با پیش آمدن سانحه وفات عالم ربانی و مفسر و محدث عظیم مولانا محمد موسىٰ روحانی بازی با درخواست مسئولین جامعه اشرفیه لاهور، به جامعه اشرفیه تشریف برد و جانشین دو بزرگ (مولانا محمد موسی روحانی بازی و مفتی جمیل احمد تهانوی از تلامیذ و شاگردان خاص حکیم الأمة مولانا اشرف‌علی تهانوی) قرار گرفت. وی مصادف با تدریس جامع ترمذی و صحیح بخاری ریاست دارالإفتاء و تخصص فقه و افتاء را عهده دار بودند.
🔹تزکیه و احسان
در سال ۱۳۸۶ هـ.ق با مولانا عبدالعزیز رائی پور خلیفه مجاز مولانا عبدالقادر رائی پور (علامه ندوی و شیخ حاج عبدالوهاب) حسب دستور مولانا بنوری رحمه الله علیه بیعت کرد.بعد از مدتی کوتاه، نخست مولانا حبیب الله صدر مدرس دارالعلوم لکی مروت ایشان را در سلسله نقشبندیه خلافت داد. بعد حضرت مولانا عبدالوحید رائی پور ( خلیفه مولانا عبدالقادر رائی پور) در هر چهار سلسله تصوف و سلوک به ایشان (مفتی حمیدالله جان) اجازه بیعت و خلافت عطا نمود.
🔹مولانا و سياست
حضرت استاد ضمن تدریس، تصنیف، افتاء، وعظ و ارشاد در میدان سیاست نقش آفرینی می‌کرد و به حزب جمعیت علماء اسلام وابسته بود و در اوقات مختلف مسؤلیت‌های بالائی در جمعیت علماء اسلام داشت. مصوبه اجرای شریعت اسلامی در کشور پاکستان از اهداف اساسی این جنبش بود که در (سنیت) ایوان بالا مجلس، تصویب شد و