بدن درونی چیزی است که باعث میشود شما در لحظۀ حال ریشه بدوانید و در لحظۀ حال لنگر بیندازید و شما را به خارج از ذهن میبرد. آنگاه اگر ذهن دوباره شروع به کار کند، اگر چیزی در زندگیتان خلق میکنید، ابتدا ساکن شوید. قبل از عمل خالقانه، نیاز به
سکون هست.
هیچ خلاقیتی نمیتواند از انباشتگی ذهن حاصل شود.
ذهن میتواند یک وسیله
باشد که به چیزی شکل بدهد، اما الهام و ضربۀ خلاق از سطحی عمیقتر برمیخیزد. از سکون، از
حضور برمیخیزد.
بنابراین وارد بدن شوید و آنرا احساس کنید.
در آنجا دیگر نیازی به فکر
کردن ندارید. آنگاه در یک نقطه یک فکر یا یک حرکت خالقانه از راه میرسد. آن ممکن است یک رقص باشد، هر چیزی میتواند باشد. میتواند کلمه ای باشد که شما بیان میکنید.
کلماتی که از دهان شما خارج میشوند اما از سکون برمیخیزند. بنابراین در تماس بودن با آن،
راهی ساده و زیبا برای ورود به قلمرو بیفکری است.
آنگاه فکر میتواند به زیبایی عمل کند و دیگر مسئله ایجاد نمیکند، چنانکه معمولا ایجاد میکند.
چرا که بیشتر مسائل زندگی شما توسط فکر ایجاد میشوند. زندگی فقط چالش دارد، تنها مکانی که یک چالش میتواند از راه برسد،
اکنون است.
بجز چالشی که در لحظۀ حال از راه میرسد، هیچ مسئله ءی بجز در سر و ذهن، وجود ندارد. نیروی روبرو شدن با چالشها همواره آنجاست: در اکنون.اما شما نمیتوانید با مسائل روبرو شوید چونکه آنها هیچ واقعیتی ندارند.
به عنوان معیاری برای اینکه بدانید آیا مسائل شما واقعی هستند یا نه، از خود بپرسید که: در این لحظه چه مسئله ای هست؟ اکنون من در مورد آن چه میتوانم بکنم؟هیچ چیز!
من در تختخواب خوابیده ام. ساعت چهار صبح است! آنگاه
وارد بدن شوید:آه، زنده بودن احساس خوبی دارد.
و من فکر میکردم که مسئله دارم.ساعت نه صبح که وارد دفتر کار میشوید، در را باز میکنید و مردی آنجا نشسته است که سراسر شب درمورد او فکر میکردید و برای شما مسئله ایجاد میکند. دهان او باز میشود و کلمات از دهان
او خارج میشوند.
و شما یک حضور آگاه و هشیار را وارد آن میکنید، آنگاه نگاه میکنید و گوش میدهید. و سپس کلمات از دهان شما خارج میشوند. آنها دیگر واکنشی نیستند. پاسخ وجود خواهد داشت، نه یک واکنش کهنه و قدیمی.
در این صورت، کلمات شما درست
خواهند بود. آنها درست برای آن لحظه، صحیح و مناسب هستند.
و آنها تمرین شده نیستند.
یا اینکه هیچ کلمه ای از دهان شما خارج نمیشود.
ممکن است به او نگاه کنید و بیرون شوید.
هیچ کسی نمیتواند پیش بینی کند. عمل درست این است.
آیین بودا گاهی در مورد عمل درست،سخن درست، این و آن درست صحبت میکند.آین چیزها از حضوری درست، برمیخیزد.
شما باید حضور داشته باشید وگرنه نمیتوانید کلمات درست و مناسب را بیان کنید یا عمل درست را انجام دهید.
❌برای شرکت و ثبت نام در دوره هاي غیر حضوری مراقبه آموزشی، توسط فایل های #موثر صوتی, با راهنمایی کامل،بصورت مرحله به مرحله، به آدرس زیر رجوع کنید
👇👇👇👇
https://t.me/prem_anannd
سکون هست.
هیچ خلاقیتی نمیتواند از انباشتگی ذهن حاصل شود.
ذهن میتواند یک وسیله
باشد که به چیزی شکل بدهد، اما الهام و ضربۀ خلاق از سطحی عمیقتر برمیخیزد. از سکون، از
حضور برمیخیزد.
بنابراین وارد بدن شوید و آنرا احساس کنید.
در آنجا دیگر نیازی به فکر
کردن ندارید. آنگاه در یک نقطه یک فکر یا یک حرکت خالقانه از راه میرسد. آن ممکن است یک رقص باشد، هر چیزی میتواند باشد. میتواند کلمه ای باشد که شما بیان میکنید.
کلماتی که از دهان شما خارج میشوند اما از سکون برمیخیزند. بنابراین در تماس بودن با آن،
راهی ساده و زیبا برای ورود به قلمرو بیفکری است.
آنگاه فکر میتواند به زیبایی عمل کند و دیگر مسئله ایجاد نمیکند، چنانکه معمولا ایجاد میکند.
چرا که بیشتر مسائل زندگی شما توسط فکر ایجاد میشوند. زندگی فقط چالش دارد، تنها مکانی که یک چالش میتواند از راه برسد،
اکنون است.
بجز چالشی که در لحظۀ حال از راه میرسد، هیچ مسئله ءی بجز در سر و ذهن، وجود ندارد. نیروی روبرو شدن با چالشها همواره آنجاست: در اکنون.اما شما نمیتوانید با مسائل روبرو شوید چونکه آنها هیچ واقعیتی ندارند.
به عنوان معیاری برای اینکه بدانید آیا مسائل شما واقعی هستند یا نه، از خود بپرسید که: در این لحظه چه مسئله ای هست؟ اکنون من در مورد آن چه میتوانم بکنم؟هیچ چیز!
من در تختخواب خوابیده ام. ساعت چهار صبح است! آنگاه
وارد بدن شوید:آه، زنده بودن احساس خوبی دارد.
و من فکر میکردم که مسئله دارم.ساعت نه صبح که وارد دفتر کار میشوید، در را باز میکنید و مردی آنجا نشسته است که سراسر شب درمورد او فکر میکردید و برای شما مسئله ایجاد میکند. دهان او باز میشود و کلمات از دهان
او خارج میشوند.
و شما یک حضور آگاه و هشیار را وارد آن میکنید، آنگاه نگاه میکنید و گوش میدهید. و سپس کلمات از دهان شما خارج میشوند. آنها دیگر واکنشی نیستند. پاسخ وجود خواهد داشت، نه یک واکنش کهنه و قدیمی.
در این صورت، کلمات شما درست
خواهند بود. آنها درست برای آن لحظه، صحیح و مناسب هستند.
و آنها تمرین شده نیستند.
یا اینکه هیچ کلمه ای از دهان شما خارج نمیشود.
ممکن است به او نگاه کنید و بیرون شوید.
هیچ کسی نمیتواند پیش بینی کند. عمل درست این است.
آیین بودا گاهی در مورد عمل درست،سخن درست، این و آن درست صحبت میکند.آین چیزها از حضوری درست، برمیخیزد.
شما باید حضور داشته باشید وگرنه نمیتوانید کلمات درست و مناسب را بیان کنید یا عمل درست را انجام دهید.
❌برای شرکت و ثبت نام در دوره هاي غیر حضوری مراقبه آموزشی، توسط فایل های #موثر صوتی, با راهنمایی کامل،بصورت مرحله به مرحله، به آدرس زیر رجوع کنید
👇👇👇👇
https://t.me/prem_anannd