من فکر میکنم
موقعیتهایی در زندگی پیش میآید
که انسان باید سُکّان کِشتیِ خود را
بهدست جریانِ سرنوشت بسپارد،
درست مثل اینکه
قدرتِ مقابله در برابرِ امواج آن را ندارد.
در این صورت
ممکن است خیلی زود متوجه شود
که جریانِ آبِ رودخانه، بهنفع او بوده است.
این موقعیت را تنها خودِ او درک میکند
ممکن است شخص دیگری صحنه را ببیند
و فکر کند کِشتی در حالِ غرقشدن است،
غافل از اینکه هرگز آن کِشتی
چنین ناخدای استوار و محکمی
نداشته است
@mosbattbashim