neveshtehayeman.ir

:))))))))

نمیدونم شب بود یا روز
اما هوا روشن نبود
وقتی نجاتم داد تمام وجودم می لرزید از بغض و ترس،اشک می‌ریختم و چونم میلرزید.

همین که دستم دستش رو لمس کرد سخت و محکم در آغوش کشیدمش
تو بغلش انقدر گریه کردم تا آروم بشم بعد یه کم ازش فاصله گرفتم
دستم رو کشیدم زیر چشمهام و خیره توی چشمهاش خندیدم .

دستش هنوز توی دستم بود
بعد از اون شد یه گوشه از قلبم
نمیدونم شب بود یا روز ولی بعد از اون شد یه گوشه از قلبم ...

گاهی می شود که مدتها نمیدیدمش ،باهاش حرف نمیزدم
ولی وقتی دوباره دستمو دور شونه اش حلقه کردم فهمیدم هنوز همونه برام...

|سارا علی اکبری|