Пацифизм
Күнде соғыс болып жатқан уақытта пацифизм туралы айтайық.
Пацифизмнің (бейбіт өмірді қалайтындар) Аболиционизм (құлдық режимді жоққа шығарушылар) деген "әкесі" бар. Яғни, былайша айтқанда Пацифизм Аболиционизмович қой.
Қазіргі уақытта тыныштықты, бейбітшілікті қалайтын адамдарды көпшілік "қыз тектес", "жаны жұмсақ" адам деп есептейді. Бірақ тарихи деректерге сүйенсек, XIX ғасырда құлдыққа қарсы шығу үшін, біреуге еркіндік беру үшін, яғни аболиционист болу үшін үлкен батылдық керек еді.
Аболиционистер қалай жұмыс істеген?
Ақшасы мен жері көп байдың үйіне барып, "Байеке, мына адамдардың бәріне еркіндік беріңіз. Құлдықтан босатыңыз, әйтпесе бір күні біздің қолымыздан қайтыс боласыз" деп ескертетін. Егер құл иеленуші оның сөзін тыңдамаса, аболиционистер сол адамды түбінде өлтіретін болған. Тарантиноның "Джанго" деген фильмін еске алыңыз.
Араға бір ғасыр салып осы аболиционистердің соңы пацифизмге ұласады. Бірінші дүниежүзілік соғыстың алғашқы 6 айынан соң барлық қатысушылар окоптық айқасқа кіріседі. Яғни, ешкім алға жылжымай тек окоптан шықпай атыса береді. Әскерлер "бұл соғыс енді ешқашан бітпейді. Өлгенше окопта жататын шығармыз" деп алғаш рет пацифизм туралы ойлана бастайды.
Өйткені, бұған дейін кез келген соғыстың басым бөлігі бір-екі күнде қылыш-найзамен бітетін еді. Сен не нағыз ерлерше жау қолынан қаза табасың, не аз уақыт ішінде қаһарман болып шыға келесің. Ал Бірінші дүниежүзілік соғыстағы артиллерия, қапатаған мина, улы газ секілді қорқынышты нәрселер алғаш рет адамзатқа соғыстың қаншалықты жиіркенішті екенін көрсетті.
Адам пацифист болу үшін не істеу керек?
Ең алдымен ешқандай психологиялық ауытқуыңыз жоқ екенін растайтын анықтама алыңыз. Өйткені, психтер ғана соғысты жақсы көреді. Егер анықтама алуға мүмкіндік болмаса, менің сүйікті жазушым - Эрих Мария Ремарктың "Батыс майданда өзгеріс жоқ" кітабын оқуға ұсынамын.
2020 жылы пандемия уақытында осы кітапты оқып, көзіме жас алып, сол бірінші дүниежүзілік соғыс окобында жатқандай, бойымды үрей билеген. Осы кітаптан соң соғысты үгіттейтін әр адамның тіліне жылан жұмыртқаласын, ал басқыншылар жер бетіндегі ең ең деген венерологиялық ауруларға шалдықсын деп тілейтін болдым.
Меніңше, адамзат соғыстан шынымен шаршаған күні әліппеден соң Ремарктың "Батыс майданда өзгеріс жоқ" кітабын оқуға міндеттейтін заң шығарады. Бүгінгі күнде путин сияқты қанішерлер бала кезінде осы кітапты оқымай, соғысқа романтикалық пішін беріп жүр.
Енді келесі путин дүниеге келмеуі үшін, қияметке дейін бейбіт өмір сүру үшін не істеу керек екенін білесіз.
Күнде соғыс болып жатқан уақытта пацифизм туралы айтайық.
Пацифизмнің (бейбіт өмірді қалайтындар) Аболиционизм (құлдық режимді жоққа шығарушылар) деген "әкесі" бар. Яғни, былайша айтқанда Пацифизм Аболиционизмович қой.
Қазіргі уақытта тыныштықты, бейбітшілікті қалайтын адамдарды көпшілік "қыз тектес", "жаны жұмсақ" адам деп есептейді. Бірақ тарихи деректерге сүйенсек, XIX ғасырда құлдыққа қарсы шығу үшін, біреуге еркіндік беру үшін, яғни аболиционист болу үшін үлкен батылдық керек еді.
Аболиционистер қалай жұмыс істеген?
Ақшасы мен жері көп байдың үйіне барып, "Байеке, мына адамдардың бәріне еркіндік беріңіз. Құлдықтан босатыңыз, әйтпесе бір күні біздің қолымыздан қайтыс боласыз" деп ескертетін. Егер құл иеленуші оның сөзін тыңдамаса, аболиционистер сол адамды түбінде өлтіретін болған. Тарантиноның "Джанго" деген фильмін еске алыңыз.
Араға бір ғасыр салып осы аболиционистердің соңы пацифизмге ұласады. Бірінші дүниежүзілік соғыстың алғашқы 6 айынан соң барлық қатысушылар окоптық айқасқа кіріседі. Яғни, ешкім алға жылжымай тек окоптан шықпай атыса береді. Әскерлер "бұл соғыс енді ешқашан бітпейді. Өлгенше окопта жататын шығармыз" деп алғаш рет пацифизм туралы ойлана бастайды.
Өйткені, бұған дейін кез келген соғыстың басым бөлігі бір-екі күнде қылыш-найзамен бітетін еді. Сен не нағыз ерлерше жау қолынан қаза табасың, не аз уақыт ішінде қаһарман болып шыға келесің. Ал Бірінші дүниежүзілік соғыстағы артиллерия, қапатаған мина, улы газ секілді қорқынышты нәрселер алғаш рет адамзатқа соғыстың қаншалықты жиіркенішті екенін көрсетті.
Адам пацифист болу үшін не істеу керек?
Ең алдымен ешқандай психологиялық ауытқуыңыз жоқ екенін растайтын анықтама алыңыз. Өйткені, психтер ғана соғысты жақсы көреді. Егер анықтама алуға мүмкіндік болмаса, менің сүйікті жазушым - Эрих Мария Ремарктың "Батыс майданда өзгеріс жоқ" кітабын оқуға ұсынамын.
2020 жылы пандемия уақытында осы кітапты оқып, көзіме жас алып, сол бірінші дүниежүзілік соғыс окобында жатқандай, бойымды үрей билеген. Осы кітаптан соң соғысты үгіттейтін әр адамның тіліне жылан жұмыртқаласын, ал басқыншылар жер бетіндегі ең ең деген венерологиялық ауруларға шалдықсын деп тілейтін болдым.
Меніңше, адамзат соғыстан шынымен шаршаған күні әліппеден соң Ремарктың "Батыс майданда өзгеріс жоқ" кітабын оқуға міндеттейтін заң шығарады. Бүгінгі күнде путин сияқты қанішерлер бала кезінде осы кітапты оқымай, соғысқа романтикалық пішін беріп жүр.
Енді келесі путин дүниеге келмеуі үшін, қияметке дейін бейбіт өмір сүру үшін не істеу керек екенін білесіз.