ᴺᵁᴹᴮʏᴀs

یه پیشنهاد وقتی دیدین یکی سردرد داره بغلش کنید:)

فکر کنم چون مامانم این چند از دستام تعریف کرده دونه دونه ناخونام شروع به شکستن کردن🥲😂

عه ناخون انگشت کوچیکمم شکست....

میدونید من به خاطر ضعفی که داشتم بولی میشدم و مقصر تمامشون هیچکس جز خودم نبود پس نمیتونم بگم اونی که منو بولی میکرد کاملا مقصره

من از بچگی سر درد میگرفتم اونم سردرد میگرنی و خب تو بچگی دردش واقعا برام غیر قابل تحمل بود جوری که انقد گریه میکردم از حال میرفتم
این سردردم تو مدرسه خیلی برام مشکل درست کرد چون من نمیتونستم کنترلش کنم هروقت دلش میخواست شروع می‌شد هروقت دلش می خواست تموم!
و فقطم یه راه برای خوب شدن سر دردم وجود داره "بالا آورد"
نمیخوام وارد جزئیات بشم ولی من باید اول قرص بخورم و بعدش بالا بیارم تا خوب بشم در غیر این صورت تا ساعت ها سردرد دارم.
دوران دبستان خیلی برام سخت بود از کلاس اول که تو مدرسه سر درد میگرفتم به خاطر ضعف بچه ها مسخرم میکردن و وقتی نمیتونستم خودمو به دسشویی برسونم منو تو همون گندی که زده بودم مینداختن...
جدا از داشتن درد سرم یه چیزیم تو قفسه سینم درد میکرد، من دبستانمو عوض کردم ولی وضع با بزرگتر شدنم وعوض شدن مدرسه هم عوض نشد و حتی بدتر شد بچه ها فکر میکردن فیلم بازی میکنمو بی محلی میکردن بهم
دوران راهنمایی از همش بدتر بود...
اونموقع بهتر میتونستم کنترل کنم خودمو ولی بازم دردش انقدری زیاد بود که خودمو رو زمین بندازمو سرمو به دیوار بکوبم .. اون دوران همه بهم میگفتن دیوونه و هروقت سر درد داشتم میزدن تو سرم:)
دوران دبیرستان دیگه به خاطر درد سرم گریه نمیکردم چون دیگه اونقدرا برام دردناک نبود ولی بازم بچه ها بهم لطف میکردن و با کاراشون وضعو بدتر میکردن.
دبیرستان علاوه بر سردرد یه بیماری دیگه آومد سراغم به اسم " عملات پنیک"
اونجا خودم بودم که حالم از خودم بهم میخورد:)
چون اونو واقعا نمیشد کنترل کرد همینطوری که از اسمش پیداست یهویی بود و هیچجوره نمیشد کنترلش کرد...
اوایل بچه ها اصلا توجه نمیکردن و حتی سیع نمیکردن که منو از اون وضع نجاتم بدن انقد منتظر میشدن تا از هوش برم بعدا وقتی فهمیدن چقدر اوضاع جدیه بهتر برخورد کردن..
راجب معلما و دبیرا اصلا نمیخوام حرف بزنم چون اونا از دانش اموزا هم بدتر بودن دروغهایی که به مامان بابام میگفتن بی محلی هاشون همه و همه باعث عذابم بود...
اخرای سال یازدهم بودم یادم نمیاد سر کلاس چه دبیری بودم و چی شد فقط تا اینجاشو یادمه که از کلاس زدم بیرون و رفتم سمت دستشویی اونجا انقدر حالم بد شد که حمله بهم دست داد اگه فراشمون بچه او و کادر دفترو خبر نمی‌کرد حالم واقعا افتضاح میشد.
اونجا بود که به بچه ها گفتم امیدوارم هیچوقت این دبیر و نبینم و هیچوقت روی خوش زندگیو نبینه بعدشم که خبر آومد یه ویروس اومده به اسم کرونا و مدرسه ها کلا بسته شد و منم هیچوقت اون دبیر و ندیدم
اینارو یهو یادم آومد خاستم بگمش
من هیچکدوم از اون آدمارو یادم نیست فقط یادمه چه اتفاقی افتاده
معمولا آدمایی که منو ناراحت می‌کننو یادم نمیمونه و زود فراموششون میکنم.

خب بزارید شروع کنم-

وای شهرزاد خیلی کیوتی بیا بغلم 🥺😂

نیستین؟
نگم؟

یهو یادم اومد خواستم بگم

بیاید ‌ میخوام از زمانی که تو مدرسه بولی میشدم براتون بگم
البته فعلا فقط یه موردشو

باید بگم به طور کامل خوب نشدم ولی بهترم...

خب فعلا بای

چون قرص خوردم باید قبل خواب یه چیزی کوفت کنم وگرنه معدمم به فاک میره

خب میرم چشامو رو هم بزارم ...

کاش یوتیوبو برا کره آیا هم فیلتر کنن...

همونایی که انگار بمب تو سرت کار گذاشتن و هر دو دیقه یه بار یکی از اون بمبا توش منفجر میشه

قراره از اون سردرد میگرنی های وحشت ناک بگیرم :)