«تنظیم محرک های حسی»، موضوعی که در اتاق درمان میتونه بهش پرداخته بشه:

افرادی که توانایی تنظیم محرک در اونها سالمه، عموما به طور خودکار محرکهای بی اهمیت رو نادیده می گیرن.
مثل صدای ترافیک بیرون از کلاس درس.
و این موارد معمولا نمیتونه توجه اونها رو از جنبه های مهم محیط مثل صحبتهای معلم منحرف کنه.

بدون این کارکرد، افراد احساس میکنن که در سروصدا، بوها و محرکهای بینایی غرق شدن و توانایی توجه و تمرکز و تاب آوری محیط برای اونها پایین میاد.

مثلا، بعضی از افرادی که تنظیم محرک در اونها مختل شده، نمیتونن جمعیت رو به دلیل گرما، صدا یا بوهای اون محیط تحمل کنن.

یا مثلا اگر در یک اتاق کاملا ساکت نباشن، آزار میبینن و عملکردشون مختل میشه.
و درواقع محرکهای محیطی، «بیش از اندازه» باعث کناره گیری، یا احساس برآشفتگی و آزردگی در اونها میشه.

تجربه‌ش کردید؟
@ordibeheshtpsyco