📌 خلاصهای از مقالهٔ «چرا منابع تجدیدپذیر اینقدر سریع ارزان شدهاند؟»
☘ مکس روزر میگوید در دههٔ اخیر انرژیهای تجدیدپذیر بسیار ارزانتر شدهاند، حتی ارزانتر از سوختهای فسیلی. دلیلش هم این است که هر چه انباشت و تجمیع اینها بیشتر باشد به همان نسبت هم ارزانتر میشوند. یعنی هر چه ظرفیت نصب این فناوریهای تجدیدپذیر بیشتر میشود، قیمت هم پایینتر میآید و جذابیت سرمایهگذاریاش هم بیشتر میشود. این بدان معناست که در آینده هر چه ظرفیت نصب بیشتر شود، اختلاف قیمتش با سوخت فسیلی هم بیشتر و بیشتر میشود.
امروزه ۷۹ درصد از انرژی با سوختهای فسیلی تأمین میشود، که البته در ازایش سهم ۸۷ درصدی در انتشار کربن دیاکسید دارند که منجر به مرگ سالانه ۳/۶ میلیون نفر میشوند که شش برابر بیشتر از قتلها و جنگها و حملات تروریستی سالانه است.
سپس نویسنده میگوید قبلاً تأمین انرژی از منابع تجدیدپذیر مقرون به صرفه نبود چراکه مثلاً زمانی تأمین برق با پنلهای خورشیدی ۲۲۳ درصد گرانتر از زغالسنگ بود. اما در سالهای اخیر همه چیز تغییر کرده و هزینه تأمین برق در این ده ساله در یک سایت خورشیدی ۸۹ درصد کاهش یافته. در نمودار زیر به خوبی میتوان این افت قیمت را در مقایسه با سایر منابع تأمین برق مشاهده کرد.
همچنین میگوید در سال ۱۹۵۶ تولید یک وات برق با فناوری خورشیدی، ۱۸۵۶ دلار هزینه داشت! یعنی این پنلهای معمولی که بعضاً روی خانههایشان میگذارند که ۳۲۰ وات انرژی هم تولید میکند، در آن زمان نیم میلیون دلار خرج برمیداشت. اما چه عواملی باعث شدند که قیمت تأمین برق با این منابع تجدیدپذیر تا این اندازه کاهش یابد و نگذارد انرژی خورشیدی به فراموشی سپرده شود؟ دو علت را برمیشمرد:
۱- در ماهوارههای فضایی تنها راه تأمین انرژی همان انرژی خورشیدی بود و بنابراین چارهای جز استفاده از این فناوری نبود.
۲- هر چه تولید ماژول خورشیدی بیشتر شد قیمتشان هم کاهش یافت؛ چراکه تولید بیشتر اجازه داد بتوانیم فناوریهای تولید را هم بهبود بخشیم.
نویسنده معتقد است انرژیهای تجدیدپذیر از منحنی یادگیری تبعیت میکنند و هر چه تجربه و تکرار ما بیشتر میشود، بهرهوری ما هم بیشتر میشود (گویا نویسنده معتقد است که در سوختهای فسیلی ما دیگر به انتهای این منحنی رسیدهایم! که به نظرم قابل نقد است)
@paresia
☘ مکس روزر میگوید در دههٔ اخیر انرژیهای تجدیدپذیر بسیار ارزانتر شدهاند، حتی ارزانتر از سوختهای فسیلی. دلیلش هم این است که هر چه انباشت و تجمیع اینها بیشتر باشد به همان نسبت هم ارزانتر میشوند. یعنی هر چه ظرفیت نصب این فناوریهای تجدیدپذیر بیشتر میشود، قیمت هم پایینتر میآید و جذابیت سرمایهگذاریاش هم بیشتر میشود. این بدان معناست که در آینده هر چه ظرفیت نصب بیشتر شود، اختلاف قیمتش با سوخت فسیلی هم بیشتر و بیشتر میشود.
امروزه ۷۹ درصد از انرژی با سوختهای فسیلی تأمین میشود، که البته در ازایش سهم ۸۷ درصدی در انتشار کربن دیاکسید دارند که منجر به مرگ سالانه ۳/۶ میلیون نفر میشوند که شش برابر بیشتر از قتلها و جنگها و حملات تروریستی سالانه است.
سپس نویسنده میگوید قبلاً تأمین انرژی از منابع تجدیدپذیر مقرون به صرفه نبود چراکه مثلاً زمانی تأمین برق با پنلهای خورشیدی ۲۲۳ درصد گرانتر از زغالسنگ بود. اما در سالهای اخیر همه چیز تغییر کرده و هزینه تأمین برق در این ده ساله در یک سایت خورشیدی ۸۹ درصد کاهش یافته. در نمودار زیر به خوبی میتوان این افت قیمت را در مقایسه با سایر منابع تأمین برق مشاهده کرد.
همچنین میگوید در سال ۱۹۵۶ تولید یک وات برق با فناوری خورشیدی، ۱۸۵۶ دلار هزینه داشت! یعنی این پنلهای معمولی که بعضاً روی خانههایشان میگذارند که ۳۲۰ وات انرژی هم تولید میکند، در آن زمان نیم میلیون دلار خرج برمیداشت. اما چه عواملی باعث شدند که قیمت تأمین برق با این منابع تجدیدپذیر تا این اندازه کاهش یابد و نگذارد انرژی خورشیدی به فراموشی سپرده شود؟ دو علت را برمیشمرد:
۱- در ماهوارههای فضایی تنها راه تأمین انرژی همان انرژی خورشیدی بود و بنابراین چارهای جز استفاده از این فناوری نبود.
۲- هر چه تولید ماژول خورشیدی بیشتر شد قیمتشان هم کاهش یافت؛ چراکه تولید بیشتر اجازه داد بتوانیم فناوریهای تولید را هم بهبود بخشیم.
نویسنده معتقد است انرژیهای تجدیدپذیر از منحنی یادگیری تبعیت میکنند و هر چه تجربه و تکرار ما بیشتر میشود، بهرهوری ما هم بیشتر میشود (گویا نویسنده معتقد است که در سوختهای فسیلی ما دیگر به انتهای این منحنی رسیدهایم! که به نظرم قابل نقد است)
@paresia