په کــــــور پاتــــــې ناوکېو؛ دې پام ساته
دیتــــــــــــیـم پـــه اسویلېو؛ دې پام ساته

په قرا قرا دې هر قـــــــدم مظبوط کږده
رنګ پــــــــــه وینو شازلمېو؛ دې پام ساته

د فاني دنـیا څـــــــــــــو ورزې دي تیریږي
پــــه وریت شوؤ پــــر ګنېو؛ دې پام ساته

میم؛ زر ؛ما؛ کې چــــــې لاهو نشي جانانه
تر سحاره پـــــــــــه سلګېو؛ دې پام ساته

ابدي کـــــــور قبرستان درنــــه هیر نشي
مجاهــده پـــــــــــــه زړګېو؛ دې پام ساته

هر کـــــوڅه کـــې د شهیدو وینو څاڅکي
لـــو لپه پـــــــــه ګل غوټېو؛ دې پام ساته

د زرې؛ زرې ؛ حســــاب کتاب بــــــه کیږي
لــوي منزل پــــــــه تاریکېو؛ دې پام ساته

لــــــه رڼو اوښکو خالـي دې سترګي نشي
عیش نوش او پـــــه سیالېو؛ دې پام ساته

د مظلوم ازار تــــــر عرش پـــه بیړه رسي
په نـــــري تــار بــــــــاریکېو؛ دې پام ساته

د غرور لمن تــــــــه پام چې ګـــــزار نشي
پس له مرګه پــــــه سختېو؛ دې پام ساته

نصرتونه د الله ﷻ دي تــه هیـڅ نـــه یې
پـــــــه راغلو قـــــــــــربانېو؛ دې پام ساته

تور پړونی د وحشت پــــــــــــه زنځیرونو
پـــــه ولچک او هــــــتکړېو؛ دې پام ساته

فکر؛ ذکـــــــــر دې دراز کـــــــــړه لکه نهر
دریابو کې پـــــــــــه ماهېو؛ دې پام ساته

د عمر تاریخ ژونـــــــدی ســـــــاته جانانه
پـــــــــه معصـــومو چیلکېو؛ دې پام ساته

عبیده مظهري هیر چـــــــې درنـــــه نشي
رانه پاتي پـــــــــــــــه غمېو؛ دې پام ساته

#عبیده مظهري