از لحظه ای که چشم هامونو برای اولین بار باز میکنیم با فعل سانسور آشنا میشیم
فرقی نمیکنه کجا باشه!
میخواد تو تلویزیون باشه یا مانتیور تبلیغاتی مترو
پیش دوستات باشی، سر کار یا حتی روز عروسیت باشه هم فرقی نداره
به هر حال سانسور میشیم
اوایلش صدامونو قطع میکنن که البته بعد یکم دست و پا زدن دیگه عادت میکنیم بهش، تا به خودمون بیایم میبینیم تصویرمون، اعضای بدنمون، زندگیمون و هرچی که داشتیم هم سانسور شده
با خودمون میگیم خب چی شد که به اینجا رسیدیم اصلا هدفش چیه؟
این قدر سوال میپرسیم که یک آن با خود واقعیمون رو به رو میشیم و اونجاست که میفهمیم نه تنها زندگی خودمونو بلکه از همون روز اول سانسورچی زندگی دیگران هم خودمون بودیم!
@photography_minerva