بازار شامم

این روزها تبدیل شده‌ام به همانی که ستایش نمی‌کردم. مثلاً چه‌جوری؟

مثلاً اتاق کارم آنقدر شلخته شده که می‌ترسم پا را آن‌طرف خط بگذارم و دنبال چیزی هم بگردم. در و دیوار انگار می‌فشارندم.

حالا وقت اقدام است. باید اجرا کنم همان‌هایی را که برای اتاق ترسناک دیگران تجویز می‌کردم. سامان بدهم این سرشلوغی و شلختگی‌ها را.

عبرتم؟
حالا با احتیاط بیشتری قدردان تفاوت‌ها هستم و بی‌قضاوت ماندن را تمرین می‌کنم.