Nabiy (sollallohu alayhi va salam) o‘z masjidlarida juma kunlari hali U kishiga minbar tiklanishidan oldin bir daraxt tanasining yonida turib, mav’iza qilardilar. Shunda sahobalar xutba davomida U kishini ko‘rib turishlari oson bo‘lardi. Payg‘ambarimiz mazkur daraxt tanasini ushlab turib, va’z qilardilar. U kishiga minbar qurib berilgach, uni tark etib, minbarga chiqib ma’ruza qiladigan bo‘ldilar. Bir kuni Nabiy (sollallohu alayhi va salam) dan ajragani uchun boyagi to‘nkaning ingrayotganini eshitdik, deya hikoya qiladilar sahobai kiromlar. Shunda Nabiy (sollallohu alayhi va salam) minbardan tushib kelib, to‘nkani oldiga keldilar va uni silar ekanlar: «Shu yerga ko‘milib, so‘ngra jannatda men bilan birga bo‘lishga rozimasmisan?!», Shundan so‘ng to‘nka tinchlandi.