نفسم گرفت از این شهر در این حصار بشکن
در این حصار جادویی روزگار بشکن
چو شقایق از دل سنگ برآر رایتِ خون
ب جنون صلابتِ صخره‌ی کوهسار بشکن
تو کهم ترجمانِ صبحی ب ترنم و ترانه
لبِ زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن
شبِ غارتِ تتاران همه سو فکنده سایه
تو ب آذرخشی این سایه‌ی دیوسار بشکن
ز برون کسی نیاید چو ب یاریِ تو این جا
تو ز خویشتن برون آ سپهِ تتار بشکن
«سرِ آن ندارد امشب ک برآید آفتابی»
تو خود آفتابِ خود باش و طلسمِ کار بشکن
بسُرای تا ک هستی ک سرودن است بودن
ب ترنمی دژِ وحشتِ این دیار بشکن..

#شفیعی_کدکنی

---$-❀🌺❀$----
@baghsherman