✒رندان

دیر است، گالیا!
در گوش من فسانهٔ دلدادگی مخوان!
دیگر ز من ترانهٔ شوریدگی مخواه!
دیر است گالیا! به ره افتاد کاروان

عشق من و تو...؟ آه...
این هم حکایتی‌ست
اما در این زمانه که درمانده هر کسی
از بهر نان شب
دیگر برای عشق و حکایت مجال نیست
شاد و شکفته در شب جشن تولدت
تو بیست شمع خواهی افروخت تابناک
امشب هزار دختر همسال تو ولی
خوابیده‌اند گرسنه و لخت روی خاک
زیباست رقص و ناز سرانگشت‌های تو
بر پرده‌های ساز
اما هزار دختر بافنده این زمان،
با چرک و خون زخم سرانگشت‌هایشان
جان می‌کنند در قفس تنگ کارگاه
از بهر دستمزد حقیری که بیش از آن
پرتاب می‌کنی تو به دامان یک گدا
وین فرش هفت رنگ که پامال رقص توست
از خون و زندگانی انسان گرفته رنگ
در تار و پود هر خط و خالش، هزار رنج
در آب و رنگ هر گل و برگش، هزار ننگ
اینجا به خاک خفته هزار آرزوی پاک
اینجا به باد رفته هزار آتش جوان
دست هزار کودک شیرین بی گناه
چشم هزار دختر بیمار ناتوان...

دیر است گالیا!
هنگام بوسه و غزل عاشقانه نیست
هر چیز رنگ آتش و خون دارد این زمان
هنگامهٔ رهایی لب‌ها و دست‌هاست
عصیان زندگی است
در روی من مخند!
شیرینی نگاه تو بر من حرام باد!
بر من حرام باد از این پس شراب و عشق!
بر من حرام باد تپش‌های قلب شاد!
یاران من به بند،
در دخمه‌‌های تیره و نمناک باغشاه
در عزلت تب آور تبعیدگاه خارک
در هر کنار و گوشهٔ این دوزخ سیاه

زود است گاليا!
در گوش من فسانهٔ دلدادگی مخوان
اکنون ز من ترانهٔ شوریدگی مخواه!

زود است گالیا!
نرسیدست کاروان
روزی که بازوان بلورین صبحدم
برداشت تیغ و پردهٔ تاریک شب شکافت،
روزی که آفتاب از هر دریچه تافت،
روزی که گونه و لب یاران همنبرد
رنگ نشاط و خندهٔ گمگشته بازیافت،
من نیز باز خواهم گردید آن زمان
سوی ترانه‌ها و غزل‌ها و بوسه‌ها
سوی بهارهای دل انگیز گل فشان
سوی تو،
عشق من..!

#هوشنگ_ابتهاج
@Rendangroup

🔹 #اطلاع_رسانی 🔹

نشست رونمایی و نقد کتاب طنز «کلمن راز»
با حضور #ناصر_فیض، #امید_مهدی_نژاد و #سعید_بیابانکی

امروز سه شنبه ساعت 16
فرهنگسرای انقلاب
@Rendangroup

گويد چگوری:
«اين نه آوازست نفرين است
آواره‌ای آواز او چون نوحه يا چون ناله‌ای از گور
گوری ازين عهد سيه دل دور، اينجاست
تو چون شناسی، اين، روح سيه‌پوش قبيله‌ی ماست
از قتل عام هول‌ناک قرن‌ها جسته
آزرده و خسته
ديری‌ست در اين كنج حسرت مأمنی جسته
گاهی كه بيند زخمه‌ای دمساز و باشد پنجه‌ای هم‌درد
خواند رثای عهد و آيين عزيزش را
غمگين و آهسته»

اينک چگوری لحظه‌‌ای خاموش می‌ماند
و آنگاه می‌خواند:

«شو تا بشو گير،‌ ای خدا، بر كوهساران
می‌باره بارون، ای خدا، می‌باره بارون
از خان خانان، ای خدا، سردار بجنورد
من شكوه دارم، ای خدا، دل زار و زارون
آتش گرفتم، ای خدا، آتش گرفتم
شش تا جوونم، ای خدا، شد تير بارون
ابر بهارون، ای خدا بر كوه نباره
بر من بباره، ای خدا، دل لاله‌زارون»

#مهدی_اخوان_ثالث / بخشی از شعر چگور
@Rendangroup

مردی گذشت در رهِ عشق از سرِ خودش
در خاک و خون کشیده شد از خنجرِ خودش

آنجا که خار، قلبِ زمین را دریده بود
پایِ برهنه رفت پیِ دلبرِ خودش

بی‌آنکه ذرّه‌ای بهراسد، بسانِ سیل
بر ساغرِ مخاطره زد ساغرِ خودش

حلقه به گوش کرد و فرود آمد از سریر
آن کس که بود تاجورِ کشورِ خودش

از ابرِ دیده، برقِ نگاه‌اش همین که جَست
پُر شد، نه از سکوت، که از تندرِ خودش

با دست‌هایِ خالی و ایمان به عشق، کرد
آهنگِ جنگ، یک‌تنه با لشکرِ خودش

ققنوس گشت و رفت در آغوشِ شعله‌ها
جان داد و جان گرفت ز خاکسترِ خودش

#حامد_حجت_خواه / غزل #ققنوس
@Rendangroup

📚 #کتابخانه_رندان

هنگامی که از دوستانت جدا می‌شوی محزون نشو.
زیرا هر آنچه را که در او بیشتر دوست می‌داری، در نبودش آشکارتر می‌شود.
و بگذارید در دوستی هدفی نباشد.
اعماق روح را نجات دهید.

#جبران_خلیل_جبران / #پیامبر
@Rendangroup

🎼 #چکاوک

#گیوم_یان_تیرسن نوازنده و آهنگساز فرانسوی است.(Amélie) نام آلبوم موسیقی متن ساخته‌ی او برای فیلمی به همین نام محصول سال ۲۰۰۱ است.
او بعد از ساخت این موسیقی به شهرت جهانی رسید.
این فیلم در پاریس، اتفاق می‌افتد و داستان نیکوکاری‌های قهرمان اولش، آملی پولَن را بیان می‌کند. آملی به‌همراه «خداحافظ لنین» و «تابرلی» سه آلبوم موسیقی متنی هستند که تیرسن کار کرده است.

از شناسه‌های موسیقی او استفاده از سازهای متعدد در کنار تنظیم‌های مینیمالیستی است، که گاهی الهام‌هایی برگرفته از موسیقی کلاسیک اروپا و موسیقی فولک فرانسوی نیز در آن به‌گوش می‌رسد. ترکیب محبوب تیرسن معمولاً پیانو با آکاردئون یا ویولن به همراه سازهای دیگری همچون ملودیکا، هارپسیکورد، زایلوفون، کیندرکلا ویر، ondes martenot و حتی صدای وسایلی مانند ماشین تایپ است.
موسیقی او آثار هنرمندانی مانند #فردریک_شوپن، #اریک_ساتی ، #فلیپ_گلس و #مایکل_نایمن را به یاد شنونده می‌آورد.
@Rendangroup

به خنده گفت: ولی هیچ خوب، مطلق نیست!
زنی که آمدنش خوب و رفتنش بد بود...

#حسین_منزوی
@Rendangroup

#شمع_اصحاب

«نپرسید کشورتان چه کاری برای شما می‌تواند بکند، بپرسید شما چه کاری برای کشورتان می‌توانید بکنید.»

این سخنان بخشی از نطقی است که «جان اف کندی» در مراسم تحلیف ریاست جمهوری ایلات متحده در سال 1961 ایراد کرد و سپس به اندازه‌ای شهرت یافت که امروز برخی از مردم امریکا آن را به صورت کتیبه به دیوار خانه‌ی خود می‌آویزند.
اما حقیقت این است که این دو جمله نزدیک به پنجاه سال پیش‌تر در مقاله‌ای در یک روزنامه‌ی عربی چاپ لبنان آمده بود و نویسنده‌ی آن جوان گمنامی بود به نام #جبران_خلیل_جبران که بعدها در امریکا به سبب نوشتن چند اثر شعرگونه و عرفان‌آمیز به زبان انگلیسی شهرت فراوان یافت.
@Rendangroup