Репост из: @AxNegarBot
به بهانه روز ملی سینما؛
🎥 سینمای سیاسی ایران در پنج پرده
✍🏻 محسن صالحی‌خواه
فرارو / ۲۲ شهریور ۱۴۰۳
بخشی از گزارش:
🔹 فیلم‌های سیاسی را باید از مضمون و محتوای آن‌ها بشناسیم؛ قصه یک فیلم حول محور سوژه‌ای سیاسی شکل بگیرد یا راوی یک رویداد یا چهره‌ای سیاسی باشد. به دلایل مختلف، این سینما در ایران فرازونشیب زیادی داشته و مراحل مختلفی را پشت سر گذاشته است؛ از توقیف تا اتفاقاتی دیگر. سینمای سیاسی ایران در بخش داستانی آن را در پنج پرده بررسی می‌کنیم.
✅ پرده اول؛ در ستایش مبارزه
🔹 برخی فیلم‌های پیش از انقلاب هستند که از آنان به عنوان فیلم‌هایی با درون‌مایه سیاسی – اجتماعی یاد می‌کنند. فیلم‌هایی که به طور غیرمستقیم، اعتراضی به وضعیت غالب جامعه داشتند و تلاش می‌کردند تا پیامی را منتقل کنند. اگر نگاهی به فهرست این فیلم‌ها داشته باشیم، نام‌هایی مانند امیر نادری و مسعود کیمیایی به چشم می‌خورد. نقطه مشترک برخی از این فیلم‌ها، دعوت به ایستادگی در برابر ظلم است.
🔹 سفر سنگِ کیمیایی را می‌توانیم یکی از مهم‌ترین فیلم‌ها با مضمون – و نه سوژه – سیاسی بدانیم که پیش از انقلاب ساخته شد. قصه اربابی که به خاطر مالکیت تنها آسیاب بادی روستا، مردم را استثمار کرده و نمی‌گذارد آن‌ها سنگی که ساخته شده را به روستا بیاورند و آسیابی بسازند. در نهایت، مردم با هم متحد می‌شوند و سنگی که روستا می‌آورند رها می‌شود و دیوار خانه ارباب را ویران می‌کند. یا زارممد (زائرمحمد با بازی بهروز وثوقی) در تنگسیرِ امیر نادری، زمانی که با ظلم روبرو می‌شود، تلاش می‌کند خودش در برابر این ظلم بایستد.
🔹 برخی در نقدهایشان از گوزن‌هایِ کیمیایی، این فیلم را اثری در ستایش مبارزه مسلحانه و کنشگر بودن به جای انفعال ارزیابی می‌کنند. این فیلم در سال ۱۳۵۴ به نمایش درآمد. در اوج روز‌هایی که رژیم شاه و ساواک درگیر گروه‌های چریکی بودند. مسعود کیمیایی کارگردان این فیلم چند سال قبل اشاره کرد که پایان‌بندی گوزن‌ها در آن زمان از سوی ساواک تغییر کرد.
🔹 در پایان‌بندی ساواک، قدرت با بازی فرامرز قریبیان که نماد چریک است، تسلیم می‌شود و در نسخه اصلی، قدرت و سیدرسول (بهروز وثوقی) کشته می‌شوند. سینما رِکس آبادان سال ۱۳۵۷ زمانی که این فیلم را اکران می‌کرد، آتش زده شد. برخی منتقدان، مضامین سیاسی فیلم‌های پیش از انقلاب را تحت تاثیر اندیشه چپ و مارکسیسم می‌دانند.
متن کامل گزارش
https://t.me/revayatiran
🎥 سینمای سیاسی ایران در پنج پرده
✍🏻 محسن صالحی‌خواه
فرارو / ۲۲ شهریور ۱۴۰۳
بخشی از گزارش:
🔹 فیلم‌های سیاسی را باید از مضمون و محتوای آن‌ها بشناسیم؛ قصه یک فیلم حول محور سوژه‌ای سیاسی شکل بگیرد یا راوی یک رویداد یا چهره‌ای سیاسی باشد. به دلایل مختلف، این سینما در ایران فرازونشیب زیادی داشته و مراحل مختلفی را پشت سر گذاشته است؛ از توقیف تا اتفاقاتی دیگر. سینمای سیاسی ایران در بخش داستانی آن را در پنج پرده بررسی می‌کنیم.
✅ پرده اول؛ در ستایش مبارزه
🔹 برخی فیلم‌های پیش از انقلاب هستند که از آنان به عنوان فیلم‌هایی با درون‌مایه سیاسی – اجتماعی یاد می‌کنند. فیلم‌هایی که به طور غیرمستقیم، اعتراضی به وضعیت غالب جامعه داشتند و تلاش می‌کردند تا پیامی را منتقل کنند. اگر نگاهی به فهرست این فیلم‌ها داشته باشیم، نام‌هایی مانند امیر نادری و مسعود کیمیایی به چشم می‌خورد. نقطه مشترک برخی از این فیلم‌ها، دعوت به ایستادگی در برابر ظلم است.
🔹 سفر سنگِ کیمیایی را می‌توانیم یکی از مهم‌ترین فیلم‌ها با مضمون – و نه سوژه – سیاسی بدانیم که پیش از انقلاب ساخته شد. قصه اربابی که به خاطر مالکیت تنها آسیاب بادی روستا، مردم را استثمار کرده و نمی‌گذارد آن‌ها سنگی که ساخته شده را به روستا بیاورند و آسیابی بسازند. در نهایت، مردم با هم متحد می‌شوند و سنگی که روستا می‌آورند رها می‌شود و دیوار خانه ارباب را ویران می‌کند. یا زارممد (زائرمحمد با بازی بهروز وثوقی) در تنگسیرِ امیر نادری، زمانی که با ظلم روبرو می‌شود، تلاش می‌کند خودش در برابر این ظلم بایستد.
🔹 برخی در نقدهایشان از گوزن‌هایِ کیمیایی، این فیلم را اثری در ستایش مبارزه مسلحانه و کنشگر بودن به جای انفعال ارزیابی می‌کنند. این فیلم در سال ۱۳۵۴ به نمایش درآمد. در اوج روز‌هایی که رژیم شاه و ساواک درگیر گروه‌های چریکی بودند. مسعود کیمیایی کارگردان این فیلم چند سال قبل اشاره کرد که پایان‌بندی گوزن‌ها در آن زمان از سوی ساواک تغییر کرد.
🔹 در پایان‌بندی ساواک، قدرت با بازی فرامرز قریبیان که نماد چریک است، تسلیم می‌شود و در نسخه اصلی، قدرت و سیدرسول (بهروز وثوقی) کشته می‌شوند. سینما رِکس آبادان سال ۱۳۵۷ زمانی که این فیلم را اکران می‌کرد، آتش زده شد. برخی منتقدان، مضامین سیاسی فیلم‌های پیش از انقلاب را تحت تاثیر اندیشه چپ و مارکسیسم می‌دانند.
متن کامل گزارش
https://t.me/revayatiran