تولید ساختاری سه بعدی از سلول‌‌‌‌های کبدی به منظور بهبود بخشیدن به عملکرد آنها در شرایط آزمایشگاهی و در بدن موجود زنده
ضایعات کبدی یکی از علل مهم مرگ و میر در جهان است که پیوند کبد درمان قطعی آن محسوب می‌‌‌‌شود. مدتی است که سلول درمانی و مهندسی بافت به عنوان یک درمان جایگزین برای پیوند عضو مطرح است. با وجود آنکه سلول درمانی به عنوان یک درمان جایگزین برای بهبود ضایعات کبدی موفقیت اندکی داشته، مهندسی بافت کبد موفقیت بیشتری در درمان این بیماری کسب کرده است. با هدف تولید ساختاری مشابه بافت کبد، فاطمه نوبخت لاهرود، مونا ساحلی، دکتر عباس پیریایی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی کرمان و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، از هم‌کشتی سلول‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، سلول‌‌‌‌های اندوتلیال بند‌ناف و یک رده سلول کبدی (Huh7) بر بستری از ماتریکس خارج سلولی استخراج شده از کبد، ساختاری سه بعدی ایجاد کرده به بررسی آن پرداختند.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Stem Cells and Development به چاپ رسیده است، نشان داد، بیان ژن‌‌‌‌های مربوط به کبد در این ساختار به شکل معنی‌‌‌‌داری افزایش یافت. همچنین کارکرد‌‌‌‌های کبد مانند ترشح آلبومین و فیبرینوژن، تولید اوره و القای سیتوکروم‌‌‌‌ها در ساختار سه بعدی ایجاد شده بیشتر از حالت کنترل بود. به علاوه پیوند این ساختار به حیوان مدل آزمایشگاهی مبتلا به ضایعات کبدی منجر به بهبود وضعیت حیوان و تولید آلبومین انسانی در بدن آن شد.
روی هم رفته نتایج این پژوهش نشان داد از تولید این ساختار سه‌بعدی می‌‌‌‌توان به عنوان یک الگوی مناسب جهت بهبود بخشیدن به کارکرد سلول های کبدی در شرایط آزمایشگاهی و در بدن فرد دریافت کننده پیوند استفاده کرد.
ضایعات کبدی یکی از علل مهم مرگ و میر در جهان است که پیوند کبد درمان قطعی آن محسوب می‌‌‌‌شود. مدتی است که سلول درمانی و مهندسی بافت به عنوان یک درمان جایگزین برای پیوند عضو مطرح است. با وجود آنکه سلول درمانی به عنوان یک درمان جایگزین برای بهبود ضایعات کبدی موفقیت اندکی داشته، مهندسی بافت کبد موفقیت بیشتری در درمان این بیماری کسب کرده است. با هدف تولید ساختاری مشابه بافت کبد، فاطمه نوبخت لاهرود، مونا ساحلی، دکتر عباس پیریایی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی کرمان و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، از هم‌کشتی سلول‌‌‌‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، سلول‌‌‌‌های اندوتلیال بند‌ناف و یک رده سلول کبدی (Huh7) بر بستری از ماتریکس خارج سلولی استخراج شده از کبد، ساختاری سه بعدی ایجاد کرده به بررسی آن پرداختند.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Stem Cells and Development به چاپ رسیده است، نشان داد، بیان ژن‌‌‌‌های مربوط به کبد در این ساختار به شکل معنی‌‌‌‌داری افزایش یافت. همچنین کارکرد‌‌‌‌های کبد مانند ترشح آلبومین و فیبرینوژن، تولید اوره و القای سیتوکروم‌‌‌‌ها در ساختار سه بعدی ایجاد شده بیشتر از حالت کنترل بود. به علاوه پیوند این ساختار به حیوان مدل آزمایشگاهی مبتلا به ضایعات کبدی منجر به بهبود وضعیت حیوان و تولید آلبومین انسانی در بدن آن شد.
روی هم رفته نتایج این پژوهش نشان داد از تولید این ساختار سه‌بعدی می‌‌‌‌توان به عنوان یک الگوی مناسب جهت بهبود بخشیدن به کارکرد سلول های کبدی در شرایط آزمایشگاهی و در بدن فرد دریافت کننده پیوند استفاده کرد.