Kamoliddin Bekzod

#mulohaza

O'zi qilayotgan ishni eng asosiy, unga e'tibor bermaydiganlarni esa loqaydlikda ayblaydiganlar– eng ahmoq toifadirlar.

Hayot inson ongi sig'dirolmas darajada keng ufqlarga ega. Miyangiz tor bo'lsa, boshqalarning xush kayfiyatini buzmanglar, iltimos )

© Someone (not subjective)

3 yirik sabab tufayli bugungi zamonda chalg'ishlarsiz ishlashdan ko'ra diqqat bo'linib ishlashni afzal bilishadi:

1. Teran ish murakkab va ko'p energiya talab qiladi. Sayoz ish esa yo'q.

Agar xodim teran ish qilmoqchi bo'lsa, uzoq o'ylashi, tahlil qilishi, rejalar tuzishi, sabablar keltirishi, alohida o'rganib chiqish kabi ishlarni bajarishi kerak.

Yaxshisi, u ijtimoiy tarmoqlarda sang'iydi. Yoki o'zi muammoni hal etmasdan sheriklaridan so'raydi.

2. Axborot iqtisodiyotida mahsuldorlik ni o'lchovchi, ya'ni qilayotgan ishi qanchalik konkret qiymat yaratayotganligini o'lchaydigan indekslar ko'plab sohalarda mavjud emas.

Bunday vaziyatlarda, ko'pchilik sanoat davri mahsuldorlik indeksi ni asos qilib oladi: ish bilan band bo'lish.

Ko'z ko'rsa bilinsinga ishlashga o'tishib, maqsadli harakatdan uzoqlashib ketishadi.

3. Internet-markazlashganlik. Nimaiki internet orqali bajarilayotgan bo'lsa, demak zamonaviy, demak hissa qo'shyapti, deb hisoblash.

Internet, ijtimoiy tarmoq ma'lumotlarni tahlil qilishni o'rgatmaydi. Hatto, internet bizga oldin bo'lmagan fact-checking (ma'lumotlarning haqiqiyligini ishonchli manbaalar asosida tekshirish) imkoniyatini bersa-da, faktlardan irratsional xulosalar olishga, duch kelgan fikrimizga faktlarning mohiyatini anglamay dalil keltirish darajasiga tushib qoldik.

Ijtimoiy tarmoqlarda hamkasblar bilan "ish xulosalar" almashish, bo'lar-bo'lmas "ish jarayonlari" ni ijtimoiy tarmoqlarga yuklash bilan band bo'lishni mahsuldorlik deya (ming afsuski) qabul qildik.

Xolbuki, har qanday yaxshi tashkilotlarni chuqur diqqat bilan intellektual kashfiyotlar qiladigan yuksak xodimlarning mehnati ko'tarib turadi.

"Diqqat qoldig'i" effekti haqida

Sofi Leroy o'zining "Nega ishlash buncha qiyin?" ("Why is it so hard to do my work?") nomli maqolasida ushbu olib borgan tadqiqotini keltiradi.

2 ta alohida guruh kishilarga bir xil topshiriq beriladi.

Birinchi guruh topshiriqni hali tugatmaslaridan ularga boshqa topshiriq beriladi. Ikkinchi guruhga esa topshiriqni tugatganlaridan keyin.

Natijani menimcha intuitsiyangiz bilan sezgandirsiz. Birinchi guruh ikkinchi guruhdan ko'ra keyingi topshiriqni qoniqarsiz bajargan.

Bu teran ishning qadrini yana bir bor tasdiqlaydi. Bugungi zamon ishlash tizimi bir loyihani tugatmasdan ikkinchisini boshlab yuborish, bir vaqtda turli ishlar bilan band bo'lishdek yomon odatlari uyasiga aylangan.

Hattoki, birinchi ishni yakunlaganda ham, miyada uning ta'siri turadi. Boshqa ishga o'tishga ichki ovozingiz shoshilma, deydi.

Xuddi, juda ajoyib kitobni o'qib tugatganingizdan keyin birdan boshqasiga o'tolmaganingizdek. (Agar aksi bo'lsa, kitobdan hech naf olmagan bo'lasiz:)

YUQORI SAMARADORLIK= SARFLANGAN VAQT×DIQQAT INTENSIVLIGI.

Tadqiqotlar shuni ko'rsatadiki, yuqori natijali talabalar va ulardan salohiyati biroz past talabalarning fanlarni o'rganishga sarflaydigan vaqtlari bir xil emas: yuqori samaradorlik ko'rsatayotgan talabalar kamroq vaqt sarflashar ekan.

Sababi, ular ma'lum vaqtlarda barcha chalg'ituvchi (distractors) lardan uzilib, diqqatni jamlagan holda o'rganishga sho'ng'ishlari ekan.

"Deep work" xulosalar:

3 toifa shaxslar kelajakda muvaffaqiyatli bo'lishlari aniq:

1. Zamonaviy texnologiyalar bilan hamnafas ishlay oladiganlar
2. O'z sohasining eng zo'r mutaxasislari
3. Zamonaviy loyihalarga pul tikadigan kapital egalari

3-toifada muvaffaqiyat siri noma'lum, ammo dastlabki 2 toifa vakillati "teran ish" tufayli shu darajaga yetadi.

Teran ish–hech narsaga chalg'imay, diqqatni jamlagan holda bir ishga berilish. Bu narsa yuksak qiymat yaratadi va buni juda ozchilik eplay oladi.

"Teran ish"dan bugungi iqtisodiyotimizda 2 narsada foydalanmagan eng zo'ri bo'la olmaydi:

1. Murakkab yangi bilim-ko'nikmalarni tezlik bilan o'rganish
2. O'z ko'nikmalaridan foydalanib o'ta mukammal mahsulot yarata olish.

Dasturchilar bugun foydalanadigan tillar yoki uslublar 10 yildan so'ng boshqa yangi avlod texnologiyalari bilan almashishi aniq. Ularni zudlik bilan o'rgana ola olish kerak.

Ammo ikkinchi jihat eng asosiysi-ki–ko'nikma va bilimlaringizdan foydalanib "puxta natija"/mahsulot yarata olish.

Agar qobilyatlaringizning "nimaga qodirligini" bu iqtisodiyotda ko'rsatib bera olmasangiz, siz mablag' bilan rag'batlantirilmaysiz.

Mana shu 2 qobilyatni jamlash uchun siz "teran ish" xususiyatiga ega bo'lishingiz shart. "Sayoz ish" sizga bu imkoniyatlarni bermaydi.

Sayoz ish–diqqat bo'lingan holda bajarish mumkin bo'lgan, aqliy taranglik talab etmaydigan, ulkan qiymat yaratmaydigan va hamma ham qila oladigan ish.

"Deep work hypothesis"/ Teran ish gipotezasi– teran ishlash qobilyatiga ega subyektlar soni tobora kamayayotganligi bilan bir vaqtda ularning qiymatining bebaho darajada ortishi. Shunda, oz sonli teran ish mohiyatini anglab yetgan oz sonli kishilar ulkan muvaffaqiyat larga erisha olishadi.

Ilmning qiymatini biladigan g'ayrimusulmonlar agar bu maqolani o'qishsa iymon keltirib yuborishsa kerak..💥🔥