شبیه بغض بی حدی که از حد بگذرد بودم
و روح زنده ای در چشم های یک جسد بودم
خودم را با دوتا بیت از نگاهش میفریباندم
به شکل بی نظیری سادگی را مستند بودم
خدایا شاهدی وابسته اش میکردم از اول
اگر یک ذره رسم بی وفایی را بلد بودم
بد عاشق میشدم...بد دل به دست دیگران دادم
نمیمردم چرا وقتی که تا اینقدر بد بودم
چه بودم...صفرهای پشت هم در پشت اعشاری
که تنها حاصل یک بیشماری از عدد بودم...
به پایان میرسیدم چون غزل وقتی که"میمیرد"
شبیه یک غزل وقتی به پایان میرسد بودم...
#احمد_شیروانی
#شعر_خوب
🆔
@sheerkhob