@sisalmoalemi
صدایش می‌گوید هم سن و سال مادران خودمان است، با همان رنگ و حجم صدا، مثه همه مادرها لباسش گل های ریز دارد با سر آستین کش و‌وقتی توی گوشی است هی یک طره مویش را دور انگشتش تاب می دهد و کلیپ‌ها را با صدای پرتاب موشک می بیند...مثل مادران خودمان یک کانال ختم قرآن عضو است و چند کانال آشپزی و لباس ...گالری‌اش پر از عکس گل است و طرح‌های رنگی‌پنگی «صبح‌عالی بخیر» مثل همه مادرها هی برایش بچه‌هایش خواص ترتیزک و شاهدانه و صحبت‌های دکترسمیعی فوروارد می کند و ایزتایپینگ‌های یک ربعه‌اش ختم می شود به : کجایی ؟؟ لطفا نان بگیر...
مثل همه مادرها بچه‌ها برایش بسته اینترنت می‌خرند و لبه‌های گلس گوشی‌اش در دست به دست شدن بین نوه‌ها لب‌پر شده است... ولی... و آخ که این حرف های بعد از «ولی» زدن گاهی چقدر سخت است، این زن معلم است، توی هیابگیر کرونا وسط دلهره‌ی ،دستاتو شستی مادر... باید به فکر دانش‌آموزانش هم باشد...
اصلاح می کنم بایدی در کار نیست...
به فکر دانش‌آموزانش است.
توی این سن و سال کرونا مجبورش کرده دیجیتال درس بدهد و وسط تدریس دیجیتال از لبش پرواز کند، آیلاند...
چه دابسمش ها که درست نشد که فورواردها که نشد...
مادر است مثل همه مادرها حتما ناراحت شده حتما دلش شکسته ولی من یقین دارم قطعا کسی را نفرین نکرده ...شما ببخش مادرجان ما را که خندیدیم... که فوروارد کردیم... ما همه بچه‌های تو یک غلطی کردیم چهارتا گره بنداز توی ابروهایت سگ‌محل مان کن ولی ما که می دانیم پتوی روی مان انداختن روی کاناپه‌مان به وقت دیدن فوتبال به راه است... حال و روزگار مملکت مان خوش نیست، به دل‌نگیری‌ها... جوانیم و جاهل... بچه‌روی چوب دار هم برای مادر بچه‌است و از دلش می گذرد :
بمیرم طناب زبر نباشه....
ما همه به تو خندیدیم
ایران‌خانم شما مادری کن ببخش...
@sisalmoalemi
صدایش می‌گوید هم سن و سال مادران خودمان است، با همان رنگ و حجم صدا، مثه همه مادرها لباسش گل های ریز دارد با سر آستین کش و‌وقتی توی گوشی است هی یک طره مویش را دور انگشتش تاب می دهد و کلیپ‌ها را با صدای پرتاب موشک می بیند...مثل مادران خودمان یک کانال ختم قرآن عضو است و چند کانال آشپزی و لباس ...گالری‌اش پر از عکس گل است و طرح‌های رنگی‌پنگی «صبح‌عالی بخیر» مثل همه مادرها هی برایش بچه‌هایش خواص ترتیزک و شاهدانه و صحبت‌های دکترسمیعی فوروارد می کند و ایزتایپینگ‌های یک ربعه‌اش ختم می شود به : کجایی ؟؟ لطفا نان بگیر...
مثل همه مادرها بچه‌ها برایش بسته اینترنت می‌خرند و لبه‌های گلس گوشی‌اش در دست به دست شدن بین نوه‌ها لب‌پر شده است... ولی... و آخ که این حرف های بعد از «ولی» زدن گاهی چقدر سخت است، این زن معلم است، توی هیابگیر کرونا وسط دلهره‌ی ،دستاتو شستی مادر... باید به فکر دانش‌آموزانش هم باشد...
اصلاح می کنم بایدی در کار نیست...
به فکر دانش‌آموزانش است.
توی این سن و سال کرونا مجبورش کرده دیجیتال درس بدهد و وسط تدریس دیجیتال از لبش پرواز کند، آیلاند...
چه دابسمش ها که درست نشد که فورواردها که نشد...
مادر است مثل همه مادرها حتما ناراحت شده حتما دلش شکسته ولی من یقین دارم قطعا کسی را نفرین نکرده ...شما ببخش مادرجان ما را که خندیدیم... که فوروارد کردیم... ما همه بچه‌های تو یک غلطی کردیم چهارتا گره بنداز توی ابروهایت سگ‌محل مان کن ولی ما که می دانیم پتوی روی مان انداختن روی کاناپه‌مان به وقت دیدن فوتبال به راه است... حال و روزگار مملکت مان خوش نیست، به دل‌نگیری‌ها... جوانیم و جاهل... بچه‌روی چوب دار هم برای مادر بچه‌است و از دلش می گذرد :
بمیرم طناب زبر نباشه....
ما همه به تو خندیدیم
ایران‌خانم شما مادری کن ببخش...
@sisalmoalemi