جریان تک‌درختِ دَرَک!
#اندیشه
از آن‌جایی که رونق و حیات فضای مجازی مستلزم وجود سوژه است، قطع‌کردنِ نخلِ ساحلِ درک، سوژۀ جدید و نُقل محافل گشته‌است؛ چنان‌که هر گروه و کانالی را که نگاه می‌کنی، در موردش بحث و دعواست!
باز در همین میان گفته می‌شود که هدف عاملانِ قطع این درخت، دور ساختن گردشگرانِ هنجارشکن و بی‌ححاب بوده‌است.
اگر چابهار رفته‌باشید، می‌دانید که گردشگران زیادی در آن پرسه می‌زنند و بی‌حجابی‌شان هم کاملاً از حدّ گذشته‌است. ساحل و اطراف نخل درک هم جولان‌گاه گردشگران بوده و چنان‌که گفته‌اند، گاهی از فرط شادی، بساط رقص و پایکوبی هم برقرار می‌کرده‌اند.
گویا مردمِ محلی و متدینِ منطقۀ درک، بالأخره کاسۀ صبرشان لبریز شده و به‌ناچاری، تیشه بر پیکر نخل مذکور زده‌اند.
اما پس از این واقعه، عکس‌العمل‌های جالبی دیدم، مانند:
۱- در قرن ۲۱ و این انحطاط فکری؟!
۲- وای! بی‌چاره درخت؛ غریبانه زیست و غریبانه رفت!!!
اکنون می‌خواهم نظرات خودم را در مورد این قضیه و انتقاداتِ وارده، بیان کنم. البته بنده از محیط ساحل درک و ما وَقَع، اطلاعات دقیقی ندارم، لیکن می‌خواهم بر پایۀ فرض مذکور که می‌گوید: "مردم محلی برای برچیدن بساط بی‌حجابی، نخل را قطع کرده‌اند" نظرم را بیان کنم. هم‌چنان که انتقادات هم برپایۀ همین روایت است.
بنده با قطع‌کردن درخت، مادامی که چنین دلیلی، انگیزۀ این قطع‌کردن باشد، موافقم.
اگر کسی بگوید که قرن ۲۱ شده و دوران این خرافات تمام شده، در جواب می‌گویم: الحمدلله که ما تابع خرافات نیستیم. ما تابع شریعت مقدس الله متعال و بر مسیر حق هستیم. و قطعاً مترقی و پیشرفته، آن انسان‌هایی هستند که بر مسیر درست قدم می‌گذارند. [خطاب به این گروه:] اگر گمان کرده‌اید که بی‌حجابی و برهنگی، نشانِ مدرن‌بودن است، زهی خیال باطل که در سر پرورانده‌اید.
اگر کسی بگوید که درخت چه گناهی داشت این وسط؟! نباید درخت را قطع می‌کردند.
باید بگویم: قطع درخت، ناراحت‌کننده‌است؛ لیکن اگر چاره‌ای دیگر نباشد، چاره‌ای نیست و باید قطع شود!
البته این جا باز با دو گروه از افراد مواجهیم: گروه اول که واقعاً برای خودِ درخت ناراحت‌اند! و گروه دوم که درخت را بهانۀ حمله به افراد غیرت‌مند و متدین کرده‌اند، و اِلّا برای نابودی درختان، پشیزی هم غصه نمی‌خورند!
گروه دوم را می‌گویم: موتوا بغیظکم.
اما در جواب عزیزانِ دل‌نگرانِ دستۀ اول هم باید گفت که قطع یک درخت و بلکه هزاران درخت، تازگی ندارد. در همین کشور ما روزانه صدها درخت برای اهداف گوناگون سوزانده شده یا قطع می‌شوند، نظیر: ساخت زغال، استفاده برای چرای دام‌ها، تبدیل جنگل به زمین کشاورزی و مسکونی و... . این امر را نه تنها در استان‌های شمالی و غربی، که حتی در بلوچستان هم شاهد آن هستیم.
پس وقتی برای چنین اهدافی سال‌هاست که درختانی قطع می‌شوند، ان‌شاء‌الله موجه است که برای یک امر به‌مراتب مهم‌تر، یک درخت قطع شود. (اهمیت حجاب را مقایسه کنید با قطع روزانۀ ده‌ها درخت برای ساخت زغال!).
شاید برخی هم بگویند که این نخل از آثار دیدنیِ چابهار بود و این بی‌مهری، حقش نبود.
باید گفت که چه سود وقتی چنین ثمرۀ بدی از قِبَلش حاصل می‌شود؟!
یعنی اگر وضع افتضاحِ فساد و عریانی را در چابهار دیده‌باشید و نگرانیِ مردمان را هم بدانید، حق می‌دهید که کل ساحلِ درک را ببرند بیندازند توی دریا!!! چه فایده که گردشگر بیاید و لذت ببرد و از لذت بردنِ او، تمدن و فرهنگ و ایمانِ ملتی ضربه ببیند؟!
یک نکته هم عرض می‌کنم خدمت آن افرادی که هم ظاهراً متدین و مهذب هستند و هم می‌گویند برای چنین مسائل کوچکی، نباید درختی قطع شود:
آهای آقا! حواست هست؟! برای همین حجاب است که خواهران مسلمان ما در هند، مورد حمله و خشونت و حتی قتل قرار گرفته‌اند. برای همین حجاب است که خواهران ما در فرانسه از تحصیل بازمانده‌اند.
برای همین حجاب است که مردان بلوچ بارها جان خودشان را فدا کرده‌اند.
شما چند صباحی در فضای مجازی بوده‌ای و چند کلمۀ قلمبه-سلمبه شنیده‌ای، گمان نکن که سی‌صد واحدِ روشنفکری پاس کرده‌ای!!!
ولله از ضعف دینی و ایمانی شماست که خیلی راحت می‌آیید و می‌گویید: عده‌ای نفهم، عده‌ای نادان، عده‌ای جاهل...
خسته نباشید! برهنگی و برهنگیِ فرهنگی، سراسرِ شهرهای‌مان را گرفته و شما نشسته‌اید در اتاق‌تان و مردمِ نگرانِ آبرو و عفت و آینده را مذمت می‌کنی؟!
تو خود حیران و گم‌گشته‌ای ای بی‌خبر...
خلاصه، مطلب را نمی‌خواهم بیش از این طول بدهم، ما نظرمان را گفتیم. امیدوارم منتقدانِ باوجدان، منتبه شوند.
والسلام علیکم و رحمة الله
۱۶ شعبان ۱۴۴۳
@muslimic7
