اکثرا موقع درس خوندن یه کتاب شعر کنار دستم بود. وقتی که در مرز به جنون رسیدن بودم، بازش میکردم و بلند بلند میخوندم واسه خودم. تاثیر داشت. خیلی تاثیر داشت.
گوشهی اکثر چرک نویس هام شعر نوشته بودم. پشت صفحات پاسخبرگم حتی.
دلگرمی اون روزا بود برام.
اکثرا هم فروغ و فاضل نظری بود و گاهی هم حافظ و سعدی.
گوشهی اکثر چرک نویس هام شعر نوشته بودم. پشت صفحات پاسخبرگم حتی.
دلگرمی اون روزا بود برام.
اکثرا هم فروغ و فاضل نظری بود و گاهی هم حافظ و سعدی.