غزل

یادونه دي له ما سره یوازي پاته دي
هی څړېکي د زړګي مي بی اندازي پاته دي

د ستوني تر تونله غوټۍ وېني راغلي
د زړه د پرهرونو خولګۍ وازي پاته دي

په ځمکه باندي ولوېدم قدم نه شم وهلی
داستا دوصال لاري خو لا درازي پاته دي

دلبره ته چي کله له دې کلي نه لاړی
نو هيلي درپسي واړه نا سازي پاته دي

وقادملنګه ډير مطلب پرسته مي یاران
اکثر مي پېږندلي بازي بعزي پاته دي

(وقادملنګ زابلي)