تیمارِ من آنچنان زیباست که گویی ماه در برکه؛
نه خواهمش راند، نه خواهمش ماند؛
و همچنان بوسه زنان به دستان پینه بسته اش با غیض به او زل میزنم.
نه خواهمش راند، نه خواهمش ماند؛
و همچنان بوسه زنان به دستان پینه بسته اش با غیض به او زل میزنم.