📬 تعدادی از دردهای اجتماعی
- اکثر ما تخیل را به تفکر ترجیح می‌دهیم.
- منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می‌دهیم.
- با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم.
- به بدبینی بیش از خوش بینی تمایل داریم.
- نواقص را می‌بینیم اما در رفع آنها اقدامی نمی‌کنیم.
- از گفتن نمی‌دانم شرم داریم.
- کلمه من را بیش از ما به کار می‌بریم.
- در گذشته بسر می‌بریم و آینده را فراموش میکنیم.
- از برنامه ریزی عاجزیم و غالبا دچار روزمرگی هستیم.
- دائما دیگران را نصیحت میکنیم، ولی خودمان هرگز به انها عمل نمی‌کنیم.
- فکر می کنیم با صدقه دادن خود را در مقابل اقدامات نابخردانه خود بیمه میکنیم.
- برای تصمیم گیری بعد از تمام بررسی‌های ممکن آخر کار استخاره میکنیم.
- همیشه برای ما مرغ همسایه غاز است.
- به هیچ وجه انتقاد پذیر نیستیم و فکر میکنیم که کسی که عیب ما را می‌گوید بدخواه ماست.
- وقتی پای استدلالمان می‌لنگد با فریاد می‌خواهیم طرف مقابل را قانع کنیم.
- درغالب خانواده‌ها فرزندان باید از والدین حساب ببرند، به جای اینکه به آنها احترام بگذارند.
-اعتقاد داریم که گربه را باید در حجله کشت.
- اکثراً رابطه را به ضابطه ترجیح می‌دهیم.
- تنبیه برایمان راحت تر از تشویق است.
- افراد چاپلوس بین ما ایرانیان موقعیت بهتری دارند.
- قبل از قضاوت کردن نمی‌اندیشیم و بعد از آن حتی خود را سرزنش هم نمی‌کنیم.
#بیشتر_بخوانیم_در🔻
#زنـدگـــے بــــرتر
@zendegyebartar
