هیچ عیب و زشتی ایی در آسیب پذیر بودن و یا اشتباه کردن وجود ندارد، انسان بودن شامل سر به هوا بودن و زمین خوردن هم میشود، چه عیبی دارد؟ وقتی یک کودک زمین میخورد، چه با خنده چه با گریه، بالاخره بلند میشود و چند لحظه بعد کاملا از یاد برده که اصلا زمین خورده بود، چگونه؟ زیرا او خالصانه و صادقانه خودش است و بدون سرکوب و سانسور خود را بروز میدهد، آنچه باید آموخته شود خیلی طبیعی و آرام آرام آموخته میشود و کودک هیچ بار اضافه ای را در درون خود حمل نمیکند، پس در هر لحظه کاملا رها و سبک بال است و آگاهیش را با سرمستی گسترش میدهد.
کودک وار باش !
شناور بودن و جاری شدن با رودخانه ی هستی، پاداش بزرگی دارد و آن رهنمون شدن به اقیانوس است.
خندیدن جایزه دارد 😊 خویشتن بودن، طبیعی بودن و راستین بودن پاداش بزرگی دارد.
اگر متوجه ارزش وجود خود و حقیقت زندگیتان شوید، در این #لحظه بی دلیل مسرور خواهید بود و خواهید خندید، و سعادت بزرگیست که شادی و انرژی را از #هیچ دریافت کنید و صرفا بخندید برای خندیدن، برای بودن، برای اینکه در این #لحظه زنده هستید و این خود غایت است.
@blackncolor
کودک وار باش !
شناور بودن و جاری شدن با رودخانه ی هستی، پاداش بزرگی دارد و آن رهنمون شدن به اقیانوس است.
خندیدن جایزه دارد 😊 خویشتن بودن، طبیعی بودن و راستین بودن پاداش بزرگی دارد.
اگر متوجه ارزش وجود خود و حقیقت زندگیتان شوید، در این #لحظه بی دلیل مسرور خواهید بود و خواهید خندید، و سعادت بزرگیست که شادی و انرژی را از #هیچ دریافت کنید و صرفا بخندید برای خندیدن، برای بودن، برای اینکه در این #لحظه زنده هستید و این خود غایت است.
@blackncolor