نمیدانم چرا تحمل جمعیت را ندارم. من آن قدر به تنهایی خود عادت کردهام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس میکنم. تا دور هستم دلم میخواهد نزدیک باشم و نزدیک که میشوم میبینم اصلا استعدادش را ندارم.
از نامههای فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان