خوراسْگان (Khorasgān):
خوراسگان منطقۀ 15 شهر اصفهان است.
اين نام به صورتِ «خُراسْجان» نيز نوشته شده است.
واژۀ «خوراسْگان» از سه بخش پيوند يافته است: (خور + آس + گان).
«خور» همان «خورشيد» است که به صورتِ «خْوَر» و «هور» نيز به کار رفته است.
«آس» همان است که در «خراسان» (خور + آسان) نيز ديده می‌شود. «آسان» به معنای «آيان» يا «در حالِ آمدن» است.
فخرالدّين اَسعَد گُرگانی سُروده‌ای دارد که به واژۀ «آسان» اشاره می‌کند.
زبانِ پـهـلـوی هركـو شنـاسـد
خُراسان آن بوَد كَز وی خور آسَد
خورآسان را بوَد معنا خورآيان
كـز آن جا خور برآيـد سوی ايران
«گان» نيز پسوند صفتِ نسبی است؛ مانند:
دِهگان يا دِهقان، بازارگان يا بازَرگان، گروگان، مهرگان، شايگان (در خور شاهان: شاهگان)، رايگان (آنچه در راه يابند: راهگان)، خُدايگان
پس خوراسْگان همانند خوراسان يا ‌خراسان است كه در شرق اصفهان است و از آنجا خورشيد به سوی شهر اصفهان بر می‌آيد.

برخی نيز گفته‌اند:
«خوراسْگان» آميزه‌ای است از «خور: خورشيد» + «آسه: زمينِ آمادۀ کِشت» + «پسوند صفت نسبی گان» به معنای «زمين آمادۀ کِشت رو به خورشيد».
سخن نخست درست و خِردوَرانه است.

دانشنامۀ نام‌ها و واژه‌ها.📙
انتشارات مدرسه.🏫
عادل اشکبوس.