📭 تحمل ؛ روا داری؛ صبر؛ تغییر
✍
اکرم نجاتی کشاورز در پاییز زمینش را شخم میزند و دانه می کارد و تا بهار برای برداشت محصول صبر میکند.
در این مدت نه بر سر دانه غر میزند، نه شب ها بیخواب میشود که تا بهار دیر است...
چون میداند نیل به نتیجه مطلوب، زمان نیاز دارد
و این آگاهی سبب پذیرش او میشود.
اما در تحمل کردن این گونه نیست
تو از چیزی یا کسی دلخور می شوی یا عصبانی، اما بروز نمیدهی و تحمل میکنی
و در صورت تکرار این رنجیدگی ها، ذره ذره تحمل ها جمع می شوند و در نهایت به خشم تبدیل می شوند که اگر یکباره این حجم از خشم فروخورده را بر سر طرف آوار کنی به رابطه آسیب میزند و اگر بروز ندهی، حاصل آن نوسانات جسمی، روحی و حال بد خودت می شود.
انسان در خلا زندگی نمیکند هم اثرگذار است هم اثر پذیر؛
لازمه اینکه بتوانیم در کنار سلایق گوناگون همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشیم، پذیرش و روا داری است
نه تحمل کردن!
زیرا نتیجه تحمل کردن ؛ خشم است
و نتیجه پذیرش رضایت!
اینکه خود را در جمعی بیابی که با تو متفاوت است، باید تو را به سمت بررسی تفاوتها ببرد که آیا سبب رشد توست یا خیر و در نهایت اگر پذیرش این تفاوت برایت امکان پذیر نشد از آن اجتماع فاصله بگیری،
نه اینکه بمانی و تحمل کنی
تا به خشم برسی! و نه اینکه تغییر کنی و شبیه آن شوی.
کسی که بخاطر دیگری تغییر میکند
در واقع یک "من" ساختگی از خود تعریف میکند
که چون ریشه اصیلی ندارد در مواجه با کوچکترین چالش در ارتباط سست و خرد میشود.
#مهارت_مدیریت_ارتباط
@bishuoori ---------------
https://t.me/khanekamal