امروز یکی بهم گفت یک نفر هزار و اندی سال پیش یک کاری کرده تو چرا هنوز معتقدی بهش واهمیت میدی؟
بهم گفت تو دختر زیاد مذهبیُ معتقدی نیستی اما بازهم محرم رعایت میکنی
بهش گفتم حادثه کربلا تماماً برای من درس زندگیِ
به من هویت یاد داد
وجودیت و حتی انسانیت!!
وقتی مصیبتی بهت وارد میشه اسم زینبِ که به لب میاری و میگی امان از دل زینب و بعدش برای غمّ خودت اشک میریزی
وقتی که نگاه میکنی هرسال مردمانی میرن کنار هم لبیک میگنُ عازم میشن بدون در نظر گرفتن سابقه خوبُ بد، یاد حسین میفتی و کاری به کار بقیه نداری که میری غرق بشی تو این عشق!
وقتی میخوای آب بخوری یاد حسین میکنی و اون آب مثل قطره های الماس میدرخشند اونجاست که دلت تکون میخوره
دستت میلرزه ُ میگی لبیک یا حسین!
من هیج جایی از زندگی معجزه ندیدم مگر وقتی اسم حسین اونجا بود
حسین بارها منُ از راه کج برگردونده و همین برگشتن مدیون کی باشم جز حسین؟؟
حسینی که سراسر برای من استقامت هستُ صبوری کجا میتونم پیدا کنم جز محرم؟
و اگر دلتون خواست با کسی حرف بزنید که گوش شنوای شما باشه بدون قضاوت
شماره (1640) بگیرید مستقیم وصل بشید و بخواین که دستتونُ بگیره و به اذن خدا بهتون معجزه نشون بده!
بزرگی میگفت اگه جایی راهت ندادن
برو در خونه ی #حسین...(ع)
اونجا همه رو راه میدن!
ودرنهایت دلیل همه چیز همین یک جمله ست :
اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة
🖤🖤🖤
"مریم قادری"
@maryam_zard 🖤