چه می‌خواهم از دنیا؟!
گوشه‌ی دنجی که عایقِ دغدغه باشد و دیوارهایش در مقابل ناامنیِ غم ها و خاطرات آدم ها حفاظ داشته باشد. جایی که من باشم و موسیقی و کتاب هایم...
من باشم و بی‌خیالی‌ها، من باشم و آرامش، من باشم و تنهایی و جهانی که با من کاری ندارد و آدم‌هایی که سراغم را نمی‌گیرند...

چه می‌خواهم از دنیا؟!
مدتی به دور از شلوغی و دغدغه‌ها زیستن، کمی به حالِ خود بودن، کمی خلوت، کمی رفتن
و بی خبر بودن و بی خبر بودن و بی خبر بودن...

#نرگس_صرافیان_طوفان