?افکار مثبت? آرامش درون???

ذهن مانند پیاز است .
یک لایه #جسم است.
لایه ی بعدی #روان است .
و لایه بعد ، #خود

کسی که این سه لایه را بیندازد
و به درونی ترین لایه ، که هیچ و خالی است ، برسد ؛ به سرور رسیده است .
در آن خالی و هیچ بودن شعف و سرور وجود دارد .
با آرزوی #شدن ، رنج وجود دارد .
اگر بخواهی چیزی بشوی ، درد و رنج و نگرانی و تشویش خواهی داشت .

اگر درک کنی که چیزی برای شدن وجود ندارد ، #بودا شده ای.

تو از قبل همه چیز هستی .
هر چه که هستی ، هستی .
راهی برای بهبود آن نیست .
نیازی به بهبود نیست .
تو هر طور که هستی کاملا خوب است .
معمولی بودن تو کاملا فوق العاده است .

تشخیص این نکته یعنی رسیدن به >برکت .
آنگاه تمام هستی شروع می کند به بارش برکت بر تو .
همیشه بارش داشته !
ولی تو بسیار در فکر آرزوها و شدن های خودت بوده ای ،
در دسترس ان نبوده ای ،
نسبت به آن باز و پذیرا نبوده ای. ...

🌹 @plusafkar 🍎

وقتى ماجرايى باعث ناراحتي تان مي شود قبل از اينكه دلخورى خود را با فرد مقابل در ميان بگذاريد
يك بار ديگر ماجرا را براى خودتان بازگو كنيد يا اگر دست به قلم هستيد ترجيحا بنويسيد !
با اين كار اين ماجرا را يك بار ديگر بررسى مى كنيد !
سپس از خودتان بپرسيد كه سهم من از ايجاد اين مشكل چه بود و مسئوليت حل آن را به عهده بگيريد !
دوست عزيزم روابط انسانها خطى نيست كه رفتار يكى منجر به ناراحتى ديگرى شود !
روابط انسانها عليت حلقوى دارد!
يعنى در هر تعارض مهم نيست كه چه كسى شروع كننده باشد بلكه اين برخورد متقابل است كه خوراك ادامه ايجاد مشكلات مى شود !

‏🌹 @plusafkar 🍎

مراقبه ۲۷ دی ‍ زندگی می‌تواند به دو روش زیسته شود:
روش اول: دنیوی، معمولی، زندگی در آرزوها و تمایلات، مالکیت‌ها و اشیاء
روش دوم: مقدس، زندگی بی مالکیت، زندگی هوشیارانه، عشق، مهر
اگر فقط در بیرون زندگی کنی، میانه حال می‌مانی و این راضی کننده نیست. تا زمانی که شروع به زیستن در چشمه‌های درون نکنی، نمی‌تواند راضی کننده باشد. با زندگی در درون، زندگی جهش کوانتومی می‌کند. طعمی نو پیدا می‌کند، شادی نو؛ شادی بی دلیل، و این طعم از درونی‌ترین هستۀ تو می‌آید. توسط کس دیگری داده نمی‌شود، پس نمی‌تواند باز پس گرفته شود.
حتی مرگ نیز نمی‌تواند آن را بگیرد؛ برای همیشه مال توست.
زندگی باید از درون زیسته شود. من برعلیه بیرون نیستم، اما بیرون کافی نیست،
به همین دلیل مسیح می‌گوید: انسان نمی‌تواند تنها با نان زنده باشد... منظورش این نیست که انسان می‌تواند بدون نان زنده بماند؛ نان یک باید است، اما تنها با نان زیستن، اصلاً زیستن نیست. آنگاه زندگی هیچ جشنی نخواهد داشت، آنگاه هیچ شعری نخواهد داشت. هیچ تعالی و ماورایی نخواهد داشت. و شادی در تعالی است، در بارها و بارها پیشی گرفتن از خود و رسیدن به اوج‌ها و قله‌های نو و کمالات تازه وجود است.
🌹 @plusafkar 🍎

زندگي را سرشار از عشق كنيد. ولي شما خواهيد گفت: "ما هميشه عشق مي ورزيم." و من به شما مي گويم كه شما به ندرت #عشق مي ورزيد. شايد اشتياق عشق را داشته باشيد، ولي بين این دو تفاوتي بس عظيم وجود دارد.

عشق ورزيدن و نياز به عشق داشتن دوچيز كاملاً متفاوت هستند. بيشتر ما در تمام زندگي همچون كودكاني باقي مي مانيم، زيرا همه دنبال عشق هستند. عشق ورزيدن چيزي بسيار اسرارآميز است و اشتياق عشق را داشتن چيزي بسيار بچه گانه. كودكان خردسال عشق مي خواهند، وقتي مادر به آنان عشق مي دهد، رشد مي كنند. آنان همچنين از ديگران نيز عشق مي خواهند و خانواده به آنان عشق مي دهد. سپس وقتي بزرگ شدند، اگر شوهر باشند، از زنانشان عشق مي خواهند و اگر زن باشند، از شوهرانشان عشق مي خواهند. و هركس كه خواهان عشق باشد در #رنج است، زيرا عشق چيزي نيست كه بتوان آن را خواست. عشق را فقط مي توان داد. در خواستن عشق، تضميني وجود ندارد كه بتواني آن را به دست آوري. و اگر آن شخصي كه از او تقاضاي عشق داري، او نيز از تو انتظار عشق را داشته باشد، مشكل ايجاد خواهد شد. مانند ملاقات دو #گدا است كه باهم و از هم، گدايي مي كنند.
🌹 @plusafkar 🍎

مراقبه ۲۶ دی در تمام دنيا زنان و شوهران مشكلات ازدواج دارند و تنها دليل آن اين است كه هردو از هم توقع عشق دارند، ولي قادر به دادن #عشق نيستند. قدري در اين مورد فكر كن __ نياز پيوسته تو براي عشق. مي خواهي كسي دوستت داشته باشد و اگر عاشقت باشد، احساس خوبي داري. ولي آنچه كه نمي داني اين است كه ديگري فقط به اين دليل دوستت دارد كه مي خواهد تو #عاشق او باشي. درست مانند اين است كه كسي براي صيد ماهي طعمه بگذارد: او طمعه را براي خوراك دادن به ماهي پرتاب نمي كند، براي صيد ماهي پرتاب مي كند. او نمي خواهد آن خوراك را به ماهي بدهد، او فقط براي اين چنين مي كند كه آن ماهي را صيد كند.

تمام افرادي كه در اطرافتان مي بينيد كه #عاشق هستند فقط طعمه مي اندازند تا عشق به دست آورند.براي مدتي طعمه را مي اندازند، تا وقتي كه آن ديگري شروع كند به اين احساس كه امكان گرفتن عشق از اين شخص وجود دارد. آنگاه او نيز قدري #عشق نشان خواهد داد تا زماني كه به اين نتيجه برسند كه هردو #گدا هستند! آنان اشتباهي اساسي مرتكب شده اند: هر يك مي پنداشته كه ديگري #پادشاه است. و به زمان خودش هر يك تشخيص مي دهد كه هيچ عشقي از ديگري دريافت نمي كند، آنگاه اصطكاك شروع مي شود. براي همين است كه زندگي زناشويي به نظر #جهنم مي آيد، زيرا همه ي شما خواهان عشق هستيد، ولي نمي دانيد چگونه عشق بدهيد. اين اساس تمام دعوا هاست. تا زماني كه چيزي كه من مي گويم اتفاق نيفتد، رابطه ي بين زن و شوهر هرگز هماهنگ نخواهد شد، مهم نيست كه چقدر آن را تنظيم كنيد و چه نوع ازدواجي داشته باشيد و مهم نيست كه قوانين اجتماعي چه بگويند.

🌹 @plusafkar 🍎

#بخشیدن_شادمانی مراقبه ۲۵ دی


در درون شاد باش و در برون عاشق!

تو مي تواني شاد باشي و خسيس. آنگاه شادي تو خواهد مرد.
براي زنده و جاري نگاه داشتن شادماني،
بايد آنرا به ديگران #ببخشي.
خساست، رسم و عادت ديرينه انسانهاي متظاهر به دينداري بوده است.
در آنان هيچ جايي براي عشق وجود نداشت. البته همه آنان در جست و جوي شادماني بودند و نتوانستند
ذره اي از آنرا در هيچ جا بيابند و همچنان خسيس و آزمند ماندند.
به سبب اين خساست و آزمندي هرچه كه يافتند به قتل رسيد،
نابود شد، مسموم شد.
از اين رو آنان همچنان غمگين ماندند. تمام قديسان ظاهري غمگين دارند، چهره اشان كشيده و درهم است. بدون هيچ خنده اي،
بدون هيچ عشقي،
بدون هيچ بخششي.

شادماني با بخشيدن آن به ديگران رشد مي يابد و گرنه خواهد مرد.

اين اصل بسيار اساسي است.
حتي تو اگر منبعي از شادماني بيابي، ‌آن منبع به زودي ته خواهد كشيد.
اگر مي خواهي شادماني ات پايان ناپذير شود،
#پس_آنرا_به_ديگران_ببخش.
هرقدر كه ممكن است!
و هرگز به اين نينديش كه آيا طرف مقابل شايسته‌آن است يا نيست.
اينها ملاحظات اشخاص آزمند و انسانهاي خسيس هستند.
كسي كه مي خواهد از خود ببخشد هرگز به اين فكر نمي كند كه آيا طرف مقابل شايسته است يا خير.

چه اهميتي دارد؟
اصل قضيه بخشيدن است. همين كه تو آماده بخشيدن به ديگران باشي كافي است. شكرگزار باش كه او به تو اجازه مي دهد شادي ات را با او شريك شوي.
بخشيدن شادماني به ديگران،
همان عشق است و از راه عشق است كه شادماني رشد مي يابد.
هرقدر بيشتر عشق بوري، شادمان تر مي شوي.
هرقدر بيشتر شادمان شوي،‌ بيشتر عشق مي ورزي.
اين دو يكديگر را تقويت مي كنند و در اين ميان تو به وجودي منسجم و يكپارچه تبديل مي شوي.

🌹 @plusafkar 🍎

مراقبه ۲۴ دی يكي از بزرگترين رازهاي زندگي اين است كه ما با شادماني كامل در وجود خويش به دنيا مي آييم اما گداوار زندگي مي كنيم، زيرا هيچگاه به درون خويش نمي نگريم. وجود خويش را چنان بديهي مي شماريم كه گويي از قبل همه آنچه را كه در درونمان هست مي شناسيم. اين پندار بسيار مهمل است اما در همه جاي عالم رواج دارد. ما حاضريم در جست و جوي شادماني قدم به ماه بگذاريم اما حاضر نيستيم به درون وجودمان برويم، زيرا بدون اينكه پاي در وجودمان بگذاريم گمان مي كنيم مي دانيم در آنجا چه هست. گمان مي كنيم كه خودمان را مي شناسيم! ما به هيچ وجه خودمان را نمي شناسيم. حق با سقراط است كه مي گويد «‌خودت را بشناس. »‌عصاره همه خردمندان در اين دو كلمه نهان است، زيرا تو با شناخت خودت، همه چيز را خواهي شناخت. همه چيز را به ثمر خواهي رساند و به همه چيز خواهي رسيد.

اگر به اين ظرفيت ميدان ندهيم، بر عليه ما حركت مي كند و مخرب مي شود. همه افراد خلاق، اشخاصي خطرناك هستند؛ زيرا اگر خلاقيت آنها اجازه بروز نيابد، مخرب مي شود. انسانها تنها موجودات خلاق هستند و هيچ موجودي خطرناك تر از انسان نيست. ساير موجودات خلاق نيستند، بلكه به سادگي زندگي مي كنند و زندگي برنامه ريزي شده اي دارند. آنها هرگز از مسير خود خارج نمي شوند. يك سگ مثل همه سگها زندگي مي كند و مي ميرد. او هرگز سعي نمي كند بودا شود. در نتيجه، هرگز منحرف و به يك آدولف هيتلر تبديل نمي شود. سگ فقط مسير غريزي زندگي اش را دنبال مي كند و بسيار محافظه كار است. انسانها عجيب و غريب هستند، مي خواهند كاري انجام دهند، جايي بروند، باشند و اگر مجال هيچ يك از اينها را نيابند، اگر نتوانند گل باشند، آنگاه تبديل به علف هرز مي شوند. آنها در هر حال دوست دارند چيزي باشند. اگر نتوانند بودا شوند، مجرم مي شوند. اگر نتوانند شعر خلق كنند، كابوس مي آفرينند و اگر نتوانند شكوفا شوند، اجازه نمي دهند كسي شكفته شود.
🌹 @plusafkar 🍎

🔵 در زندگی ناظر بی‌نظر باش...

ما اصلا مجبور نیستیم در مورد آنچه میبینیم و میشنویم قضاوت کنیم و نظر دهیم . ما می‌توانیم بی‌نظر باشیم . بی‌نظر بودن با بی‌تفاوتی و بی‌محلی فرق میکند . در بی‌نظری تو پدیده‌ها را به عنوان واقعیتی که همین الان وجود دارند می‌نگری و تاثیرات آن بدون قضاوت و ارزیابی به دقت زیر نظر میگیری . به همه اینها نظر می‌کنی اما در مورد آنها نظر نمی‌دهی .
خیلی‌ها گمان می‌کنند اگر در مورد حوادث دوروبرشان،حتی وقتی به آنها مربوط نیست،نظری ندهند مرده حساب می‌شوند . دائم داریم دور چیزها خط میکشیم و حوادث را براساس این خطوط به داخلی و خارجی تقسیم می‌کنیم . اکثر اوقات سمتی که خودمان هستیم را خوب می‌انگاریم و سمت دیگر را زشت و ناخوب . ما از این "نظربازی" لذت میبریم چون به ما احساس زنده بودن میدهد .
وقتی یاد بگیریم در هیبت یک ناظر بی‌نظر به اتفاقات زندگی‌مان نگاه کنیم در این صورت نظر دیگران را به شکل واقعی‌اش میبینیم . یعنی فقط نظر را نمی‌بینیم بلکه زنجیره‌ای که این نظر نهایتا درست شده را میبینیم و خیلی ساده بدون اینکه کسی را تائید یا محکوم کنیم فکر او را میخوانیم .

🌹 @plusafkar 🍎

مراقبه ۲۳ دی مردم این سان زندگی میکنند که:

به دیگری وابسته میشوند.
این یک بردگی عمیق است.
نفس باید برده باشد.
به دیگران وابسته است.
و تنها, کسی که هیچ نفسی ندارد،
یک ارباب است و برده نیست.
سعی کنید این را بفهمید.
به دنبال نفستان بگردید،
نه در دیگران، که به شما ربطی ندارد. #بلکه_درون_خودتان.
هر وقت احساس بدبختی میکنید چشمانتان را ببندید و سعی کنید دریابید بدبختی تان از کجا ریشه میگیرد و همیشه درخواهید یافت که آن مرکز دروغین شما را به برخورد و درگیری با کسی واداشته است.
شما #توقعی داشتید و براورده نشده.
توقع چیزی داشتید و درست عکس آن را دریافت کرده اید.
نفستان لرزان شده، شما تبدیل به تیره بختی شده اید.
فقط نگاه کنید، وقتی بدبختید سعی کنید بفهمید چرا.
دلایل بیرون از شما نیستند.
دلیل اصلی درون شماست.
اما شما همیشه بیرون را مینگرید

همیشه میپرسید:
چه کسی باعث بدبختی من است؟
چه کسی باعث عصبانیت من است؟
چه کسی باعث اضطراب من است؟

و اگر بیرون از خودتان دنبال جواب بگردید جواب را از دست میدهید.
فقط چشمانتان را ببندید و به درونتان بنگرید.
منبع همه بدبختی،
خشم واضطراب درون شما نهفته است. #نفس_شما.....
و اگر آن منبع را بیابید گذشتن از آن آسان خواهد بود.
اگر بتوانید ببینید که نفس شماست که شما را دچار مشکل میکند، ترجیح میدهید آن را فروگذارید.
زیرا کسی که بفهمد نمیتواند منبع بدبختیهایش را با خودش همراه ببرد.
و به یاد داشته باشید:

لازم نیست نفس خود را رها کنید.
نمیتوانید آن را رها کنید.
اگر سعی کنید کنارش بگذارید صاحب نفسی نرمتر میشوید که میگوید: «من #فروتن شده ام.»
سعی نکنید فروتن شوید.
این دوباره یک #نفس_پنهان_شده است ولی هنوز زنده.
هیچ کس نمیتواند برای فروتنی تلاش کند.
وقتی نفس وجود نداشته باشد تواضع واقعی فرا میرسد.
این چیزی نیست که خودتان بسازید بلکه سایه مرکز واقعی تان است.
کسی که واقعا فروتن باشد
نه فروتن است و نه نفس پرست.
فقط به سادگی بسیار ساده است.
او حتی از فروتنی خود آگاه نیست.
اگر آگاهید که #فروتن هستید نفستان دست اندرکار است.
به افراد متواضع نگاه کنید…
میلیونها نفر فکر میکنند متواضع هستند.
خم میشوند و تعظیم میکنند،
اما نگاهشان کنید.
آنها پنهان کارترین نفس پرستان هستند.
تواضع غذای نفسشان است.
میگویند:
«من متواضع هستم»
و به شما نگاه میکنند و منتظر میشوند تشویقشان کنید.
#نفس_چیست؟
نفس سلسله مراتبی است که میگوید:

"هیچ کس مانند من نیست».
میتواند از تواضع تغذیه کند
«هیچ کس مانند من نیست و من متواضع ترین آدمها هستم.»
🌹 @plusafkar 🍎

سلام دوستان مهربان ببخشید اگر پیامها کمی طولانی است

بياموز بدون اينكه كاري را بكني در سكوت بنشيني. فقط بنشين! در خودت بيارام. در خودت رها شو. اين كار اندكي زمان مي برد، زيرا ما را بي قرار پرورانده اند.

ما بدست كساني پرورش يافته ايم كه خود بيقرار بودند. آنان ما را مسموم كرده اند، ما را فاسد كرده اند- اما نه آگاهانه و از روي قصد. شايد آنها انسانهاي خوبي بودند. شايد قصد داشتند به ما كمك كنند اما ناآگاه بودند و انسانهاي ناآگاه نمي توانند كمكي بكنند. فقط مي توانند آسيب برسانند. آنان همه را بي قرار و ناآرام ساخته اند.

همه همواره در حال دويدن اند. دويدن و دويدن. نمي دانند به كجا،‌ چرا و براي چه مي دوند! سرعت چيزي بسيار مهم شده انگار كه داراي ارزش ذاتي است. يك مراقبه گر فقط بايد كارهاي اصلي و اساسي انجام دهد و نبايد زندگيش را براي چيزي غير ضروري تلف كند.

يك مراقبه گر بايد بياموزد چگونه آرامش يابد،‌ بياسايد و از آسودگي لذت ببرد. و اندك اندك در كانون وجودت جاي خواهي گرفت. و وقتي به كانون وجود دست يابي، به جاودانگي و ابديت دست يافته اي. براي نخستین بار طعم عصاره زمان را خواهی چشيد.
🌹 @plusafkar 🍎

اعتمادچیست مراقبه ۲۲ دی
اعتماد منتهای ذکاوت است.

چرا مردم اعتماد نمیکنند؟

چون آنها به هوششان اعتماد ندارند و
می ترسند مبادا مسخره شوند.
می ترسند، چون مشکوکند، تردید ما حصل ترس است.
#تردید نوعی عدم اطمینان نسبت به هوشیاری خودتان است.
شما چندان مطمئن نیستید که می توانید اعتماد کنید وبه اعتمادتان ادامه دهید.
اعتماد به هوش عظیم، شهامت و وحدت عمیق نیاز دارد.
برای ورود به آن باید قلبی وسیع داشت.
اگر بقدر کافی هوش نداشته باشید،با شک وتردید از خود محافظت می کنید.
اگر هوشیار باشید،
آماده رفتن به نا شناخته هستید،
چون یقین دارید اگر تمام دنیا نا پدید شود.
و شما در ناشناخته بمانید می توانید در آنجا هم از خودتان مراقبت کنید.
قادرید در همان ناشناخته هم جایگاهی برای خود دست وپا کنید،
چون به هشیاریتان اعتماد دارید.

🌹 @plusafkar 🍎