#بخشیدن_شادمانی مراقبه ۲۵ دی
در درون شاد باش و در برون عاشق!
تو مي تواني شاد باشي و خسيس. آنگاه شادي تو خواهد مرد.
براي زنده و جاري نگاه داشتن شادماني،
بايد آنرا به ديگران #ببخشي.
خساست، رسم و عادت ديرينه انسانهاي متظاهر به دينداري بوده است.
در آنان هيچ جايي براي عشق وجود نداشت. البته همه آنان در جست و جوي شادماني بودند و نتوانستند
ذره اي از آنرا در هيچ جا بيابند و همچنان خسيس و آزمند ماندند.
به سبب اين خساست و آزمندي هرچه كه يافتند به قتل رسيد،
نابود شد، مسموم شد.
از اين رو آنان همچنان غمگين ماندند. تمام قديسان ظاهري غمگين دارند، چهره اشان كشيده و درهم است. بدون هيچ خنده اي،
بدون هيچ عشقي،
بدون هيچ بخششي.
شادماني با بخشيدن آن به ديگران رشد مي يابد و گرنه خواهد مرد.
اين اصل بسيار اساسي است.
حتي تو اگر منبعي از شادماني بيابي، آن منبع به زودي ته خواهد كشيد.
اگر مي خواهي شادماني ات پايان ناپذير شود،
#پس_آنرا_به_ديگران_ببخش.
هرقدر كه ممكن است!
و هرگز به اين نينديش كه آيا طرف مقابل شايسته‌آن است يا نيست.
اينها ملاحظات اشخاص آزمند و انسانهاي خسيس هستند.
كسي كه مي خواهد از خود ببخشد هرگز به اين فكر نمي كند كه آيا طرف مقابل شايسته است يا خير.
چه اهميتي دارد؟
اصل قضيه بخشيدن است. همين كه تو آماده بخشيدن به ديگران باشي كافي است. شكرگزار باش كه او به تو اجازه مي دهد شادي ات را با او شريك شوي.
بخشيدن شادماني به ديگران،
همان عشق است و از راه عشق است كه شادماني رشد مي يابد.
هرقدر بيشتر عشق بوري، شادمان تر مي شوي.
هرقدر بيشتر شادمان شوي، بيشتر عشق مي ورزي.
اين دو يكديگر را تقويت مي كنند و در اين ميان تو به وجودي منسجم و يكپارچه تبديل مي شوي.
🌹 @plusafkar 🍎
در درون شاد باش و در برون عاشق!
تو مي تواني شاد باشي و خسيس. آنگاه شادي تو خواهد مرد.
براي زنده و جاري نگاه داشتن شادماني،
بايد آنرا به ديگران #ببخشي.
خساست، رسم و عادت ديرينه انسانهاي متظاهر به دينداري بوده است.
در آنان هيچ جايي براي عشق وجود نداشت. البته همه آنان در جست و جوي شادماني بودند و نتوانستند
ذره اي از آنرا در هيچ جا بيابند و همچنان خسيس و آزمند ماندند.
به سبب اين خساست و آزمندي هرچه كه يافتند به قتل رسيد،
نابود شد، مسموم شد.
از اين رو آنان همچنان غمگين ماندند. تمام قديسان ظاهري غمگين دارند، چهره اشان كشيده و درهم است. بدون هيچ خنده اي،
بدون هيچ عشقي،
بدون هيچ بخششي.
شادماني با بخشيدن آن به ديگران رشد مي يابد و گرنه خواهد مرد.
اين اصل بسيار اساسي است.
حتي تو اگر منبعي از شادماني بيابي، آن منبع به زودي ته خواهد كشيد.
اگر مي خواهي شادماني ات پايان ناپذير شود،
#پس_آنرا_به_ديگران_ببخش.
هرقدر كه ممكن است!
و هرگز به اين نينديش كه آيا طرف مقابل شايسته‌آن است يا نيست.
اينها ملاحظات اشخاص آزمند و انسانهاي خسيس هستند.
كسي كه مي خواهد از خود ببخشد هرگز به اين فكر نمي كند كه آيا طرف مقابل شايسته است يا خير.
چه اهميتي دارد؟
اصل قضيه بخشيدن است. همين كه تو آماده بخشيدن به ديگران باشي كافي است. شكرگزار باش كه او به تو اجازه مي دهد شادي ات را با او شريك شوي.
بخشيدن شادماني به ديگران،
همان عشق است و از راه عشق است كه شادماني رشد مي يابد.
هرقدر بيشتر عشق بوري، شادمان تر مي شوي.
هرقدر بيشتر شادمان شوي، بيشتر عشق مي ورزي.
اين دو يكديگر را تقويت مي كنند و در اين ميان تو به وجودي منسجم و يكپارچه تبديل مي شوي.
🌹 @plusafkar 🍎