آشپزیامون😋

سلام قشنگام جهت اطلاعتون باید بگم که رمان کامل شده و تا اخر ماه با تخفیف ویژه به فروش میرسه برای اینکه این تخفیف شاملتون شه میتونین برین پیوی ادمین برای واریز مبلغ و دریافت رمان

ادمین پاسخگو👇❤️

@Laxtury_admin

سلام قشنگام جهت اطلاعتون باید بگم که رمان کامل شده و تا اخر ماه با تخفیف ویژه به فروش میرسه برای اینکه این تخفیف شاملتون شه میتونین برین پیوی ادمین برای واریز مبلغ و دریافت رمان

ادمین پاسخگو👇❤️

@Laxtury_admin

#پارت_۱۰۷


✨✨تیغ زن✨✨



ترانه با کلافگی از اتاق 207بیدون اومد .گاز توی دستشو پرت کرد تو سطل آشغال و غرولندکنان گفت:


-اه اه اه...پیرمرد خرفت عین بچه های ده ساله رفتار میکنه! قد یه عروس 20ساله ناز داره! اعصابمو خورد کرد از بس نق زد


اومد و خودش و ولو کرد رو صندلی و بعد با عصبانیت شروع کرد به تند تند تکون دادن پای چپش...برام واضح و مشخص بود که بیشتر عصبانیتش بخاطر اینکه که  امروز وقت نشد توانا رو ببینه...اون حتی حسودی میکرد به کادر اتاق عملش که همراه دکتر بود و خودم شنیدم که موشکافانه از هویت کادر اتاق عمل همراه دکتر می پرسید تا مطمئن بشه دختر جوون و خوشگل جز این کادر نیست!

ناخنشو جوید و زمزمه وار باخودش گفت:

-کاش میشد کنارش بمونمو عرقشو پاک کنم!

پرونده ی توی دستمو گذاشتم تو کشو و با بیرون کشیدن پرونده ی دیگه ای گفتم؛


-داری باخودت چیمیگی!؟


از فکر و خیال بیرون اومد و گفت:


-یارو پیرمرده اعصاب واسم نذاشته...همین بیمار دکتر توانا...از اون پیرمردای پولدار نق نقو که فکر میکنه تمام عالمو آدم نوکر خودش و باباشن! واسه یه آمپول و چندتا مسکن پدر منو درآورد...هیچوقت اینقدر انگیزه واسه کشتن یه نفر نداشتم...


خندیدم که پاشو تند تر تکون داد و با چرخوندن دستش توهوا گفت:


-به چی میخندی!؟؟


-به تو که با پیرمردها هم سر ناسازگاری داری!


-ای بابا...بنفشه تو دیگه چراااا...! یارو عین  عین...


هی میخواست حرفشو بزنه هی عبور و مرور یه عده باعث میشد خودشو کنترل کنه اما آخرش گفت:


-یارو عین گه ....


حرفش ناتموم موند چون دکتر توانادرو از دور دید.ماتش برد و محو تماشاش شد.نگاه هاش به توانا که لباس های سبز اتاق عمل تنش بود یکم در نظرم جالب اومد.
صندلی چرخدارو که روش نشسته بود  کشوند سمت من و گفت:


-ببینش توروخدا....!حتی تو لباس اتاق عمل هم این لامصب دلبری میکنه...آدم دوست داره بره بهش بگه چیکار میکنی تو آخه بیا  دلبریتو یکم کمترش کن....


خندیدم.نگاهی بهم انداخت و گفت:


-حالا توهی بخند...هی بخند...ولی خداوکیلی هرچی از این دکتر بگما کم گفتم...از صبح اتاق عمل بوده اما ببینش...انگار رفته بود تفریح و حالا برگشته که اینقدر سرحال....


دوست داشتن زیادی بی توجهی زیاد میاورد ولی ترانه حاضر نبود به این یه مورد توجه کنه.اون واسه جلب توجه آدمایی که در نظرش جالب بودن روش خودشو داشت.
گلرخ یکی از پرستارها با عصبانیت اومد سمتمون و خطاب به ترانه گفت:


-چرا داروی بیمار تخت 210رو نداده بودی ترانه!؟ حواست کجاست تو اصلا!؟؟ حالش بد شد دکتر کلی به جون من نق زد....زود باش برو ...


حرف گلرخ تموم نشده بود که از روصندلی بلند شد و گفت:


-من میرم به دکتر توانا خسته نباشید بگم.بده به بنفشه کاراشو ردیف کن من جبران میکنم براش....


مقنعه اشو داد عقبترکمرشو صاف کرد و بعد رفت سمت دکتر که حالا تک به تک بیماراش سر میزد.گلرخ پوزخند زد و بادل پر شروع کرد بدگویی از ترانه:


-نمیدونم کی میخواد دست از این کارای احمقانه اش برداره...هربار عاشق یکی میشه...یه دکتر فاضلی اینجا کار میکرد بنده خدا زن هم داشت ولی اینقدر این ترانه عین کنه بهش میچسبید آخرش روابط خودش و زنش به خرابی کشیده شد...حالاهم گیر داده به توانا....اه! بیا بنفشه...کارای اون افتاد گردن تو....


آهسته گفتم:


-اشکال نداره! انجام میدم!


پرونده و داروها رو گرفتمو خواستم برم که گفت:


-بنفشه...ببین یه نصیحت از من به تو.. از ترانه فاصله بگیر!هرچه از اون به تو برسه شر و بس! حالا برو..


منظورت گلرخ خیلی برام قابل درک نبود ولی میدونستم که ترانه یه سری اخلاق و رفتار ضد و نقیض و غیرموجه داره با این حال خیلی اهمیت ندادم و راه افتادم که برم کارارو انجام بدم.
وقتی از اتاق میخواستم بیام بیرون دکتر توانا و ترانه رو دیدم.چاک سینه اش ازهمون فاصله مشخص بود.
موهای بلوندشم که کلا یه طرف صورتشو گرفته بودن حسابی و حتی از اون مسافت مشخص بودن..قوسی به کمرش داده بود و با توانا پچ پچ میکرد.
توانا هم سرش خم بود و تند تند با گوشیش تایپ میکرد.
گرچه خیلی برای من مهم نبود اما ک ترفندهای ترانه واسه جلب توجه یه مرد یکم زیادی حال بهم زن...
گرچه دلم نمیخواست متوجه ام بشن اما هرجور که حساب میکردم تهش باید از کنارشون رد میشدم.
موقع رد شدن یه سلام سر سری کردمو خواستم رد بشم که توانا فورا سرشو بالا گرفت و گفت:


-عه بنفش...بیا اینجا ببینم!


سر به زیر انداختم و رفتم سمتش.اخم و تندی نگاه ترانه کاملا برام مشخص بود.کاش توانا منو اینجوری صدا نمیزد.
لیوان توی دستشو سمتم گرفت و گفت:


-اینو بگیر و یه لیوان چایی برام بیار ...من تو محوطه پزشکها میشینم....


لیوانوازش گرفتم و از سر ناچاری گفتم:


-باشه!


لبخندی زد و گفت:


-احسنترررر دخی خوب!


چشمکی تحویلم داد و دوباره سرگرم گوشیش شد و بعدهم رفت...