گفتا که می‌بوسم تو را، گفتم تمنا می‌کنم
گفتا اگر بیند کسی، گفتم که حاشا می‌کنم
گفتا ز بخت بد اگر، ناگه رقیب آید ز در
گفتم که با افسونگری، او را ز سر وا می‌کنم
گفتا که تلخی‌های می گر نا گوار افتد مرا
گفتم که با نوش لبم، آنرا گوارا می‌کنم
گفتا چه می‌بینی بگو، در چشم چون آیینه‌ام
گفتم که من خود را در آن عریان تماشا می‌کنم
گفتا که از بی طاقتی دل قصد یغما می‌کند
گفتم که با یغما گران باری مدارا می‌کنم
گفتا که پیوند تو را با نقد هستی می‌خرم
گفتم که ارزانتر از این من با تو سودا می‌کنم
گفتا اگر از کوی خود روزی تو را گفتم برو
گفتم که صد سال دگر امروز و فردا می‌کنم
~سیمین بهبهانی