Ўтган орифлардан қолган нақл бу:
Жисм само бўлса, кўнгилдир қуёш.
Гоҳо ундан мутлақ ғойибдир ёғду,
Гоҳо титранади гўё томчи ёш.

Гар тилда порласа кўнгил сирлари,
Қандай мафтун этар бу кашфи аҳсан!
Дилларга тўкилиб ҳикмат дурлари,
Мустағний айлагай ул нури махзан.

Кўнгилда йўғини сайраган каслар
Дарду ғамдан йироқ муқаллид, холос.
Ишққа йўғрилмаган совуқ нафаслар
Ҳижрондан ошиқни этмагай халос!

Кўнгилда хуш кашфу, тилда гўзал сўз,
Ҳам ишинг ул икки ҳолга мувофиқ,
Демак, англа, сенда сидқ очмишдир кўз,
Сенинг мақомингдир Сиддиқу Содиқ.

Эвоҳки, қайдадир бу юксак мақом,
Кўнгиллар зулматда, тилларда ҳасрат.
Ҳар қанча зийнатли бўлса ҳам калом,
Амаллар фасоддир, фасоддир фақат.

Бугун сидқдан айро умматмиз, ҳайҳот,
Не офат ичрамиз - эмасмиз огоҳ.
Наҳот, сидқу ихлос кўмилди, наҳот,
Асҳобингиз ила, ё Расулуллоҳ!

2020 йил, 23 август

Акром МАЛИК

@AkromMalikUZ