Ишонма ҳолингга, эй ғариб инсон,
Мақомингга нохос суянмагайсан.
Токи синов келса бошга ногаҳон,
Юзинг шувут бўлиб уялмагайсан!

Қалбинг ибодатдан ҳузурлар туйса,
Нафсинг тавба ичра ёнсаю куйса,
Надомат ханжардек кўксингни ўйса,
Етишдим Ҳаққа деб ўйламагайсан!

Қоплаб олса агар ақлингни ғазаб,
Шайтон гуноҳларни кўрсатса безаб,
Қалблар иморатин беаёв бузиб,
Ўзни бахтсизликка ташламагайсан!

Озор етса дўсту душмандан ногоҳ,
Чиқса агар йўлдан кимдир қазган чоҳ,
Энг аввал ўзингдан бўлгайсан огоҳ –
Дилни зимистонга бошламагайсан!

Оламнинг ости – сув, устига бир боқ –
Устунсиз бир тому, илгаксиз чироқ,
Ҳатто қўзғалишга шай ҳар қандай тоғ,
Асло саботингга инонмагайсан!

Йўл узоқ биз учун, йўлдош керакдир,
Ҳар дам титраётган ночор юракдир...
Истиғор ҳамроҳу, тавба тиргакдир,
Ҳамроҳу тиргакдан ҳеч ёнмагайсан!

26. 08. 2024.

Акром МАЛИК

@AkromMalikUz