#نظریه_هنردرمانی
🎨فروید و یونگ درباره ی سمبولیسم و تفسیر تصاویر نظرات متفاوتی داشتند، یونگ تصاویر سمبلیک را به ناخودآگاه جمعی که مفاهیم کهن آن را ساخته اند نسبت می دهد که هر شخص به صورت فردی آن را تجربه می کند، تصاویر و مفاهیم کهن را ریشه ی تفکرات، احساسات و خیال پردازی انسان می داند و آن را به عمیق ترین سطح ناهشیاری نسبت می دهد. برخلاف فروید که به مفاهیم کهن و تکرار تحول نژادی عقیده نداشت و این قبیل سمبل های فرهنگی را برآمده از رؤیاهای دوران کودکی می دانست که به صورت جهان شمول تجربه می شود، یونگ هم به ناخودآگاه شخصی و هم به ناخودآگاه جمعی اعتقاد داشت. ناهشیاری شخصی را در عمق هشیاری در نظر می گرفت که همه ی خاطره ها، آرزوها و تجارب مربوط به زندگی فردی را که سرکوب یا فراموش شده اند، دربرمی گیرد. لایه ی جمعی ناخودآگاه که شامل زمان پیش از کودکی و حاصل نژادی و خاطرات و مضامین نهفته در آن است بازمانده ی حیات اجدادی است. یونگ از تصویرسازی و هنر به عنوان نشانه و جلوه ی ناخودآگاه جمعی در فرایند تحلیلی استفاده می کرد. هم اکنون نیز بسیاری از هنردرمانگران از ایده های او در فرایند درمان استفاده می کنند و آن ها را راهنمای کار خود قرار می دهند.
🎨🎨🎨🎨🎨🎨🎨
@Art_Therapist