نگرانی های تهران در دیماه 1354
در دیماه 1354 (ژانویه 1976) دولت وقت ایران دارای سه نگرانی بود؛ فعالیت های اتمی دولت حزب بعث عراق، رقابت های نفتی دولت سعودی و موضوع ایجاد خبرگزاری خلیج عربی.
دولت اسرائیل از طریق نماینده خود در تهران که بمانند سفیران آمریکا و انگلستان تماس لاینقطع با دربار ایران داشت فعالیت های محرمانه دولت حزب بعث عراق برای اتمی شدن را به محمدرضاشاه خبر داده بود و گفته بود که بغداد با کمک روس ها سرگرم فعالیت های اتمی است و هدف؛ تهدید ایران و اسرائیل و در حالت ترس و نگرانی قراردادن این دو دولت است. تحقیقات تهران بعدا نشان داد که اطلاع اسرائیل درست بود ولی دولت بغداد با کمک فرانسه داشت اتمی می شد، نه مسکو. دولت تهران که با عراق اختلافات مرزی داشت نگرانی خود از احتمال اتمی شدن عراق و باج خواهی بعدی این دولت را با واشنگتن در میان گذارد و اطمینان هایی به دست آورد که طبق اسناد از طبقه بندی خارج شده، عبارت بودند از اینکه دولت فرانسه به پول عراق نیاز دارد و در مراحل نهایی، یا کار را رها خواهد ساخت و یا اینکه نقشه هارا به اسرائیل خواهد داد تا منهدم سازد. (که ساخت).
نگرانی دیگر این بود که دولت سعودی به رغم تعهدات قبلی (در چارچوب اوپک) بهای نفت را پایین آورده و تولید را بالا برده بود و ایران مشتریان نفتی خودرا داشت از دست می داد. تهران در عین حال نمی خواست کاری کند که روابط دوستانه طولانی اش با سعودی ها برهم خورد و ریاض عرب های مخالف ایران در منطقه را در ضدیت کردن تقویت کند و نیز به استقلال طلبان ظفار کمک بیشتری برساند، بلوچ های سنّی را با افزایش کمک های مالی بشوراند و عرب های خوزستان را تحریک کند.
نگرانی سوم، موضوع ایجاد خبرگزاری خلیج عربی بود که ایرانیان نسبت به نام دو هزار و چند صد ساله خلیج فارس حساسیّت ویژه داشته اند. دولت پهلوی دوم دست دولت لندن را در این کار مشاهده می کرد. به باور دولت وقت؛ انگلیسی ها به رغم خروج نظامی از منطقه، نمی خواهند که از نفوذشان در میان عرب ها کاسته شود و می کوشند که به هر طریق که شده یک دشمن برای عرب ها بتراشند تا به لندن نیاز داشته و دور نشوند.
مرور زمان نشان داد که چند سال بعد تاسیسات اتمی عراق توسط اسرائیلی ها بمباران شد و از میان رفت، ولی قضایای دوم و سوم همچنان باقی مانده اند.
|ایران|تاریخ
http://bakhtare-emruz.com/?p=780
در دیماه 1354 (ژانویه 1976) دولت وقت ایران دارای سه نگرانی بود؛ فعالیت های اتمی دولت حزب بعث عراق، رقابت های نفتی دولت سعودی و موضوع ایجاد خبرگزاری خلیج عربی.
دولت اسرائیل از طریق نماینده خود در تهران که بمانند سفیران آمریکا و انگلستان تماس لاینقطع با دربار ایران داشت فعالیت های محرمانه دولت حزب بعث عراق برای اتمی شدن را به محمدرضاشاه خبر داده بود و گفته بود که بغداد با کمک روس ها سرگرم فعالیت های اتمی است و هدف؛ تهدید ایران و اسرائیل و در حالت ترس و نگرانی قراردادن این دو دولت است. تحقیقات تهران بعدا نشان داد که اطلاع اسرائیل درست بود ولی دولت بغداد با کمک فرانسه داشت اتمی می شد، نه مسکو. دولت تهران که با عراق اختلافات مرزی داشت نگرانی خود از احتمال اتمی شدن عراق و باج خواهی بعدی این دولت را با واشنگتن در میان گذارد و اطمینان هایی به دست آورد که طبق اسناد از طبقه بندی خارج شده، عبارت بودند از اینکه دولت فرانسه به پول عراق نیاز دارد و در مراحل نهایی، یا کار را رها خواهد ساخت و یا اینکه نقشه هارا به اسرائیل خواهد داد تا منهدم سازد. (که ساخت).
نگرانی دیگر این بود که دولت سعودی به رغم تعهدات قبلی (در چارچوب اوپک) بهای نفت را پایین آورده و تولید را بالا برده بود و ایران مشتریان نفتی خودرا داشت از دست می داد. تهران در عین حال نمی خواست کاری کند که روابط دوستانه طولانی اش با سعودی ها برهم خورد و ریاض عرب های مخالف ایران در منطقه را در ضدیت کردن تقویت کند و نیز به استقلال طلبان ظفار کمک بیشتری برساند، بلوچ های سنّی را با افزایش کمک های مالی بشوراند و عرب های خوزستان را تحریک کند.
نگرانی سوم، موضوع ایجاد خبرگزاری خلیج عربی بود که ایرانیان نسبت به نام دو هزار و چند صد ساله خلیج فارس حساسیّت ویژه داشته اند. دولت پهلوی دوم دست دولت لندن را در این کار مشاهده می کرد. به باور دولت وقت؛ انگلیسی ها به رغم خروج نظامی از منطقه، نمی خواهند که از نفوذشان در میان عرب ها کاسته شود و می کوشند که به هر طریق که شده یک دشمن برای عرب ها بتراشند تا به لندن نیاز داشته و دور نشوند.
مرور زمان نشان داد که چند سال بعد تاسیسات اتمی عراق توسط اسرائیلی ها بمباران شد و از میان رفت، ولی قضایای دوم و سوم همچنان باقی مانده اند.
|ایران|تاریخ
http://bakhtare-emruz.com/?p=780