من آدمی‌ام که از هرگونه کمک آدمی‌زاد دوری می‌کنه و به شدت خودم‌گرا هستم. حالم بده؟ نیاز به هم‌صحبت دارم؟ خودم هستم. باید یه مبحثی که بلد نیستم رو یاد بگیرم؟ خودم هستم. نیاز دارم یکی بهم حرف‌های عاشقانه بزنه؟ خودم هستم. نیاز دارم یکی مراقبم باشه؟ خودم هستم. اینطوری با خودم‌گرا بودن از منّت گذاشتن بعد کمک انسان‌ها دوری می‌کنم و خودم رو محتاج نمی‌بینم.