تعریف استداندارد RoHS :
عبارت RoHS سرنام عبارت
Restriction of Certain Hazardous Substances
مي باشد. در واقع اين عبارت معرف قانوني است که در اروپا وضع شده و بر اساس توافقات، وجود 6 ماده خطرناک براي سلامتي انسان و طبيعت را در محصولات الکترونيکي و خصوصاً قطعات کامپيوتري منع کرده است. اين 6 عنصر عبارتند از: کادميوم، جيوه، کروميوم، PBB ، BDE و سرب.
البته RoHS Compliant را با نام Lead-Free نيز مي شناسند. البته عبارت اول مفهوم کاملتري را مورد توجه قرار مي دهد. اين قانون از تاريخ اول جولاي 2006 به مرحله اجرا در آمد و از آن تاريخ تمامي محصولاتي که فاقد گواهينامه RoHS Compliant بودند بازار فروش خود را در اروپا مسدود شده يافتند. به همين دليل سازندگان تجهيزات الکترونيکي موظف شدند عناصر فوق الذکر را از محصولات خود حذف کنند تا بدين ترتيب بتوانند اجازه فروش در اروپا را کسب کنند.
اما مشکل اصلي اينجا بود که لحيم (که قطعات الکترونيکي را به PCB متصل مي کند) از ترکيب 60 درصدي قلع و 40 درصدي سرب ايجاد مي شد. لذا سازندگان تجهيزات الکترونيکي به سرعت بدنبال جايگزيني براي اين ماده مهم اقدام کردند. عناصري چون نقره، مس و يا بيسموت جزو اولين گزينه هاي مورد استفاده معرفي شدند.
عناصر مشخصي که به جاي لحيم مورد استفاده قرار گرفتند، خود مشکلاتي را بوجود مي آوردند:
* دماي ذوب بالاتر از لحيم.
* مشکلات تعمير: دقت تعميرکار به اين که کدام عنصر در هنگام ساخت بورد مورد استفاده قرار گرفته است و همانطور استفاده مجدد از ماده اي که حاوي سرب نباشد.
* تفاوت هاي ظاهري لحيم با عناصر جديد که ممکن بود کاربران را دچار اشتباه کند و تصور خراب بودن برد را به آنها القاء کند.
* در کنار اين مشکلات علاوه بر پاک بودن عنصر براي اتصال قطعات روي بورد بايستي ساير قطعات نيز بطور کلي از وجود 6 عنصر مورد تذکر پاک باشند که اين نيز کاري دشوار به نظر مي رسيد.
🏵 اما چرا سرب؟
آنچه که همه ما مي دانيم دشواري بازيافت محصولات الکترونيکي است. اکثر اين تجهيزات الکترونيکي پس از مدتي به پايان عمر مفيد خود مي رسند و موارد زايد آنها سراسر زمين را فراخواهد گرفت. آنگاه آب موجود در باران اسيدي، سرب بکاررفته در قطعات را در خود حل کرده و سپس اين آب جاري شده و مستقيماً به منابع زير زميني راه مي يابد. به عبارتي بهتر مي توان گفت به منابع آب آشاميدني مردم روي زمين راه يافته است!
عنصر سرب تأثيرات بسيار خطرناکي بر سيستم ارگانيک بدن بخصوص سيستم عصبي مرکزي خواهد داشت و به راحتي مي تواند هر ارگاني از بدن را تحت تأثير مخرب خود قرار دهد. همچنين سيستم توليد مثل و "کليه" نيز از جمله اعضايي هستند که از آسيب جدي سرب به دور نخواهند بود.
نکته مهم اينجاست که تفاوتي بين خوردن سرب و يا بوييدن آن وجود ندارد و در هر دو حالت تأثير مشابهي خواهد داشت. گاهي نيز در درجات بالاتر سرب ممکن است زمان عکس العمل در بدن را افزايش دهد، ضعف در انگشتان را ايجاد کند و يا ضعف در مچ دست و قوزک پا را سبب گردد. تأثير مخرب آن بر روي حافظه نيز محتمل خواهد بود. کم خوني نيز از نتايج خطرناک سرب بر روي بدن انسان است.
اما جالب اينجاست که با وجود اين همه خطر و نيز وجود قانون Lead Free و RoHS Compliant در صنعت الکترونيک، مقدار کمي سرب در ساخت محصولات و توليدات الکتريکي و الکترونيکي بکار مي رود. تنها چهل و نه صدم درصد از تمام سرب توليدي در قلع و تنها 2% از تمام سرب توليدي در صنعت الکترونيک بکار گرفته مي شود. اما جالب تر اينکه توليدکنندگان باتري 80% درصد سرب توليدي را مورد استفاده قرار مي دهند.
@Ebtekar_Electronics
عبارت RoHS سرنام عبارت
Restriction of Certain Hazardous Substances
مي باشد. در واقع اين عبارت معرف قانوني است که در اروپا وضع شده و بر اساس توافقات، وجود 6 ماده خطرناک براي سلامتي انسان و طبيعت را در محصولات الکترونيکي و خصوصاً قطعات کامپيوتري منع کرده است. اين 6 عنصر عبارتند از: کادميوم، جيوه، کروميوم، PBB ، BDE و سرب.
البته RoHS Compliant را با نام Lead-Free نيز مي شناسند. البته عبارت اول مفهوم کاملتري را مورد توجه قرار مي دهد. اين قانون از تاريخ اول جولاي 2006 به مرحله اجرا در آمد و از آن تاريخ تمامي محصولاتي که فاقد گواهينامه RoHS Compliant بودند بازار فروش خود را در اروپا مسدود شده يافتند. به همين دليل سازندگان تجهيزات الکترونيکي موظف شدند عناصر فوق الذکر را از محصولات خود حذف کنند تا بدين ترتيب بتوانند اجازه فروش در اروپا را کسب کنند.
اما مشکل اصلي اينجا بود که لحيم (که قطعات الکترونيکي را به PCB متصل مي کند) از ترکيب 60 درصدي قلع و 40 درصدي سرب ايجاد مي شد. لذا سازندگان تجهيزات الکترونيکي به سرعت بدنبال جايگزيني براي اين ماده مهم اقدام کردند. عناصري چون نقره، مس و يا بيسموت جزو اولين گزينه هاي مورد استفاده معرفي شدند.
عناصر مشخصي که به جاي لحيم مورد استفاده قرار گرفتند، خود مشکلاتي را بوجود مي آوردند:
* دماي ذوب بالاتر از لحيم.
* مشکلات تعمير: دقت تعميرکار به اين که کدام عنصر در هنگام ساخت بورد مورد استفاده قرار گرفته است و همانطور استفاده مجدد از ماده اي که حاوي سرب نباشد.
* تفاوت هاي ظاهري لحيم با عناصر جديد که ممکن بود کاربران را دچار اشتباه کند و تصور خراب بودن برد را به آنها القاء کند.
* در کنار اين مشکلات علاوه بر پاک بودن عنصر براي اتصال قطعات روي بورد بايستي ساير قطعات نيز بطور کلي از وجود 6 عنصر مورد تذکر پاک باشند که اين نيز کاري دشوار به نظر مي رسيد.
🏵 اما چرا سرب؟
آنچه که همه ما مي دانيم دشواري بازيافت محصولات الکترونيکي است. اکثر اين تجهيزات الکترونيکي پس از مدتي به پايان عمر مفيد خود مي رسند و موارد زايد آنها سراسر زمين را فراخواهد گرفت. آنگاه آب موجود در باران اسيدي، سرب بکاررفته در قطعات را در خود حل کرده و سپس اين آب جاري شده و مستقيماً به منابع زير زميني راه مي يابد. به عبارتي بهتر مي توان گفت به منابع آب آشاميدني مردم روي زمين راه يافته است!
عنصر سرب تأثيرات بسيار خطرناکي بر سيستم ارگانيک بدن بخصوص سيستم عصبي مرکزي خواهد داشت و به راحتي مي تواند هر ارگاني از بدن را تحت تأثير مخرب خود قرار دهد. همچنين سيستم توليد مثل و "کليه" نيز از جمله اعضايي هستند که از آسيب جدي سرب به دور نخواهند بود.
نکته مهم اينجاست که تفاوتي بين خوردن سرب و يا بوييدن آن وجود ندارد و در هر دو حالت تأثير مشابهي خواهد داشت. گاهي نيز در درجات بالاتر سرب ممکن است زمان عکس العمل در بدن را افزايش دهد، ضعف در انگشتان را ايجاد کند و يا ضعف در مچ دست و قوزک پا را سبب گردد. تأثير مخرب آن بر روي حافظه نيز محتمل خواهد بود. کم خوني نيز از نتايج خطرناک سرب بر روي بدن انسان است.
اما جالب اينجاست که با وجود اين همه خطر و نيز وجود قانون Lead Free و RoHS Compliant در صنعت الکترونيک، مقدار کمي سرب در ساخت محصولات و توليدات الکتريکي و الکترونيکي بکار مي رود. تنها چهل و نه صدم درصد از تمام سرب توليدي در قلع و تنها 2% از تمام سرب توليدي در صنعت الکترونيک بکار گرفته مي شود. اما جالب تر اينکه توليدکنندگان باتري 80% درصد سرب توليدي را مورد استفاده قرار مي دهند.
@Ebtekar_Electronics