ملت ایران اعم از این که شهر نشین باشد و یا دهقان و روستایی دارد کم کم دستگیرش می شود که اگر در امور سیاسی مملکت خود مداخله داشته باشد و در صدد احقاق حقوق خود بر آید خواهد توانست وضع زندگانی خود را تغییر داده بهتر سازد. درست است که مردم ایران عموما این مبانی را هنوز بطور مبهمی احساس می کنند ولی همین نیز علامت این است که دارند رفته رفته از مرحله بی علاقگی و بی اعتنایی به سرنوشت خود قدم بیرون می گذارند ولی شکی نیست که اگر آنان تصور کنند به این زود و آسانی به مقصود رسیده اند و یا خواهند رسید مرتکب اشتباهات عظیمی خواهند شد.
(محمدعلی جمالزاده، خلقیات ما ایرانیان، سال ۱۳۴۵)

@essarat