(Φ) IPA: اَنجُمَنِ فیلسوفانِ ایرانی (Φ)

تعطيل كردن نود درصد شركتها در سال پنجم فعاليت اجتناب ناپذير است

✍️ محمد حسين اديب

🔹قبلا در تحليلي نشان داده شد كه ٩٠ درصد شركتها در سال پنجم فعاليت در آمريكا شكست ميخورند و از ١٠ شركت باقي مانده نيز ٩ شركت در سال دهم فعاليت شكست ميخورند

🔹بر اساس تحليل دانشگاه آكسفورد، دانش در دنيا با سرعتي رشد ميكند كه مردم ٤٥ روز يكبار مجددا بايد ليسانس بگيرند ، اعتبار هر ليسانس از منظر به روز بودن ٤٥ روز است ، فقط دانش ٤٥ روز يكبار نو نميشود ، اين بر بيزينس اثر گذشته و چرخه عمر شركتها را بسيار كوتاه كرده است

🔹نود در صد شركتها در پايان پنج سال فعاليت ، بايد استراتژي فرود را در دستور كار قرار دهند

🔹نود درصد شركتها در پايان ٥ سال بايد مديريت شكست را به الويت شركت تبديل كنند

🔹نگارنده سخنراني و مشاوره در ١١٥٠ شركت را در سابقه كاري خود دارد و در هر شركت ، سخنراني در خصوص تاثيرات تغييرات در محيط اقتصاد كلان بر حيات آن شركت بوده است ، سخنراني ها مطالبي كلي نبوده و موضوع سخنراني ، تأثير تغييرات بيروني بر فعاليت داخلي شركت بوده است

🔹بر اساس اين تجارب ، ٩٠ درصد مشكل شركتها در ايران به اين بازميگردد كه شركت بايد چند سال قبل تعطيل ميشد اما همچنان فعاليت را ادامه داده است ، آخرين تجربه كاري اين بود كه شركت اگر ٤ سال قبل تعطيل ميشد با ١٠ ميليارد تومان زيان تعطيل ميشد اما اكنون با ١٣٠ ميليارد تومان

🔹شركتي كه چرخه عمرش به پايان رسيده ادامه فعاليت فقط باعث ميشود تا با زيان بيشتر تعطيل شود بر بنياد مشاهدات و تجارب كاري ، شركتي كه چرخه عمرش تمام شده و فعاليت را ادامه داده در كمتر از ١٠ درصد موارد ، ادامه دادن گره گشا بوده است

🔹شركتي موفق است كه در بدو تاسيس استراتژي خروج داشته باشد ، نوع تفكر ايرانيان بر اين اصل استوار است كه آمده اند كه بمانند و نه اينكه زماني بروند

🔹آدمي موفق است كه بداند چه زماني تاريخ مصرف اش به پايان رسيده است

🔹انسان موفق كسي است كه بداند چه زماني بايد از سر ميز بلند شود

🔹وقتي چرخه عمر شركتي به سر آمد بهترين گزينه ، مديريت شكست است

@adibmh

اطلاعيه
مطالب فوق ده دقيقه از سمينار (كلاس درس )١٨٠ دقيقه اي محمد حسين اديب در تاريخ پنجشنبه ٢١ دي ساعت ٢ در مدرسه عالي رسانه تحت عنوان ( ارائه ده شاخص كه با رسيدن يك شركت به حد نصاب هاي آن ، بهترين گزينه تعطيل كردن شركت است )برگزار ميشود ، جهت ثبت نام مي توانيد روي عبارت ذيل كليك كنيد:

Www.elac.ir/darses/159

#ترجمه فارسی بخش‌هایی از سخن‌رانی #الی_ویزل در 12 آوریل 1999 در #کاخ #سفید

جامعه‌ای که من در آن زاده شدم از سه گروه تشکیل شده بود:
#قاتلان
#قربانیان
و
#تماشاچیان_بی‌تفاوت
ما در تاریک‌ترین دوران هستی، در اردوگاه‌های #مرگ ... احساس می‌کردیم کاملاً رها و فراموش شده‌ایم. همه ما چنین بودیم. و تنها دل‌خوشی غم‌بارمان این بود که فکر می‌کردیم #ائوشوئیتس و #تربلینکا مخفی‌گاه‌های کاملاً محافظت‌شده‌ای‌اند که #رهبران #دنیای #آزاد نمی‌دانند در پشت دروازه‌های #سیاه و سیم‌های #خاردار آن چه می‌گذرد. ما فکر می‌کردیم که رهبران دنیای آزاد اصلاً نمی‌دانند که #سربازان #هیتلر و هم‌دستان مزدورش جنگ علیه یهودیان را بخشی از جنگ علیه #متفقین می‌دانند.
ما فکر می‌کردیم اگر رهبران دنیای آزاد چیزی [از این قضیه] می‌دانستند حتماً آسمان را به زمین می‌آوردند و زمین و زمان را به هم می‌دوختند تا جلوی آن را بگیرند و با ایمانی راسخ و خشمی سترگ آن را محکوم می‌کردند و دست‌کم یک‌بار هم که شده، خطوط راه‌آهنی را که به #بیرکنو می‌رفتند بمب‌باران می‌کردند.
.
.
.

او در ادامه می‌گوید:
.
.
.
«[ولی] معلوم شد که آنها واقعاً خبر داشتند و با وجود این #هیچ کاری برای توقف این قتل‌عام وحشیانه نکردند؛ هرچند که می‌توانستند جلوی بخشی از آن را بگیرند.»

📝📚 یک چیز هست که هر استاد دانشگاهی می‌تواند نسبت به آن یقین مطلق داشته باشد: تقریباً هر دانشجویی که به دانشگاه وارد می‌شود معتقد است، یا این‌طور اظهار می‌کند، که حقیقت نسبی است. در عین حال دانشجویان توان بحث دربارۀ این موضوع را هم ندارند. چون به محض این‌که مثال دو به اضافۀ دو می‌شود چهار را بگذارید جلویشان نمی‌دانند چه بگویند.
تنوع پیشینۀ دانشجویان همان‌قدر گسترده است که کشور پهناوری مثل ایالت متحده می‌تواند زمینۀ آن را فراهم کند: برخی مذهبی‌اند و برخی ناخداباور؛ بعضی متمایل به چپ‌اند برخی متمایل به راست؛ بعضی قصد دارند دانشمند شوند، بعضی اهل علوم انسانی یا حرفۀ فنی، یا تجارت‌اند؛ جمعی از آنها فقیر و جمعی ثروتمندند. تنها دو چیز است که، به‌رغم این همه تنوع، همه در آن مشترکند: نسبیت و برابری؛ و وجه مشترک این دو هم این است که به اخلاق ارتباط دارند.

🔍 بلوم، آلن، بسته‌شدن ذهن امریکایی: نگاهی انتقادی به فرهنگ دانشگاهی، ترجمۀ مرتضی مردیها، انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران، ١٣٩۶، مقدمه؛ ارزش‌های ما ، صفحۀ ١١

@mardihamorteza