وقتی دست از پیام دادن به بعضی آدما برمیداری، تازه میفهمی این تو بودی که داشتی اون رابطه رو نگه میداشتی. وقتی توی رابطه‌ت یکم سرد میشی و یا به شوخی قهر میکنی که ببینی طرفت چیکار میکنه، و اون بجای اینکه بگرده دنبال دلیل ناراحتیت، ولت میکنه میره دنبال خوش‌گذرونیش، تازه میفهمی تنها آدمی که اون رابطه رو نگه میداشته خودت بودی پس. وقتی یه مدت میری توو لاک خودت و هیچ خبری از اون آدمایِ به ظاهر دوست و رفیق نمیشه، تازه میفهمی اونا رفیقای واقعی تو نبودن، که اگر بودن، باید یه خبری ازت میگرفتن. وقتی میرسی به یه جایی که هر چقدر داری دست و پا میزنی بخاطر نگه داشتن و موندن یه نفر توی زندگیت، و همونقدر اون آدم بی‌خیالی میکنه، تازه میفهمی انقدری که تو به بودن و موندنِ با اون آدم مشتاق و علاقه‌مند هستی، اون نیست. یه وقتایی میرسی به جایی که تازه میفهمی انقدری که تو ترسِ از دست دادن بعضیارو داشتی، اونا اصلا اونقدرا هم بهت اهمیت نمیدادن. دنیا برات جای دلگیری میشه وقتی بفهمی این همه مدت فکر میکردی اونا هم همونقدر دوستت دارن که تو دوستشون داشتی و داری.
#لنترن‌نوشت
